Groetjes van een Amerikaantje
Vandaag was het dan zover.
Om half een moest ik bij het gerechtgebouw in Ithaca zijn. Micky en de kinderen gingen uiteraard ook mee.
Beneden in het gebouw waren we vaker geweest, onder andere voor paspoorten voor de kinderen. Dit keer moesten we naar boven, waar de rechtzaal is. Het zag er precies zo uit als je op tv ziet, met een groot bureau voor de rechter en de jury banken rechts. Er waren al een heleboel mensen, en alle mensen die ingezworen zouden worden kregen een rode anjer met Amerikaans vlaggetje opgespeld.
Eerst kregen we uitleg over hoe de ceremonie zou verlopen, wat we met ons naturalisatie certificaat moeten doen, hoe we moeten registreren om te kunnen stemmen en hoe we ons Amerikaans paspoort kunnen aanvragen. Dit alles werd met wat humor erin uitgelegd door Jeff, de immigratie beambte die me vorige week geinterviewd heeft in Buffalo! Hij herkende me nog toen we om de beurt opgeroepen werden om onze greencard en nog een papier in te leveren.
Daarna hadden we nog een half uurtje voordat de rechter kwam en de echte ceremonie begon.
Hij kwam binnen, iedereen moest even gaan staan, mocht weer gaan zitten, en daarna werden alle immigranten naar voren geroepen en moesten we met de rechterhand omhoog de eed afleggen, door na te zeggen wat hij zei. Daarna de Pledge of Allegiance en we waren allemaal nieuwe Amerikanen.
We konden weer gaan zitten, er kwam een speech, een groepje violisten van Ithaca Talent School speelde "America the Beautiful", en daarna werden we een voor een opgeroepen om ons naturalisatie certificaat in ontvangst te nemen. Bij het oproepen van de namen werd gezegd van welk land de persoon kwam. De 29 nieuwe Amerikanen kwamen uit 19 verschillende landen, werkelijk alle hoeken van de wereld.
Toen we met dit alles klaar waren stond er wat koekjes en drinken voor ons klaar. Dat was voorzien door de Kiwanis Club. Wel leuk hoe verenigingen bij zo'n ceremonie bijdragen, onder andere de anjers die door de Bar Association (een vereniging van advocaten) gegeven werden.
Een vrouw van een locaal radiostation vroeg me of ze mij een paar vragen kon stellen, ja hoor. Toen kreeg ik een microfoon in mijn gezicht geduwd en vroeg ze me wanneer ik voor het eerst naar de VS kwam, wat het voor me betekende om nu Amerikaan te zijn en of ik in het begin hier moeilijkheden had. Heel stuntelig gaf ik wat antwoorden en ik hoop maar dat het niet uitgezonden wordt, of anders dat geen bekenden het horen!
Dat was het dan, en buitengekomen stond ik als nieuwbakken Amerikaan in het zonnetje. Niet dat er veel zal veranderen, maar toch een hele stap voor mijn gevoel.
Trots met m'n naturalisatie certificaat. Ik had wel een betere pasfoto moeten insturen!
Met mooie bloemetjes van Micky. Het vlaggetje kregen we er ook bij.
Om half een moest ik bij het gerechtgebouw in Ithaca zijn. Micky en de kinderen gingen uiteraard ook mee.
Beneden in het gebouw waren we vaker geweest, onder andere voor paspoorten voor de kinderen. Dit keer moesten we naar boven, waar de rechtzaal is. Het zag er precies zo uit als je op tv ziet, met een groot bureau voor de rechter en de jury banken rechts. Er waren al een heleboel mensen, en alle mensen die ingezworen zouden worden kregen een rode anjer met Amerikaans vlaggetje opgespeld.
Eerst kregen we uitleg over hoe de ceremonie zou verlopen, wat we met ons naturalisatie certificaat moeten doen, hoe we moeten registreren om te kunnen stemmen en hoe we ons Amerikaans paspoort kunnen aanvragen. Dit alles werd met wat humor erin uitgelegd door Jeff, de immigratie beambte die me vorige week geinterviewd heeft in Buffalo! Hij herkende me nog toen we om de beurt opgeroepen werden om onze greencard en nog een papier in te leveren.
Daarna hadden we nog een half uurtje voordat de rechter kwam en de echte ceremonie begon.
Hij kwam binnen, iedereen moest even gaan staan, mocht weer gaan zitten, en daarna werden alle immigranten naar voren geroepen en moesten we met de rechterhand omhoog de eed afleggen, door na te zeggen wat hij zei. Daarna de Pledge of Allegiance en we waren allemaal nieuwe Amerikanen.
We konden weer gaan zitten, er kwam een speech, een groepje violisten van Ithaca Talent School speelde "America the Beautiful", en daarna werden we een voor een opgeroepen om ons naturalisatie certificaat in ontvangst te nemen. Bij het oproepen van de namen werd gezegd van welk land de persoon kwam. De 29 nieuwe Amerikanen kwamen uit 19 verschillende landen, werkelijk alle hoeken van de wereld.
Toen we met dit alles klaar waren stond er wat koekjes en drinken voor ons klaar. Dat was voorzien door de Kiwanis Club. Wel leuk hoe verenigingen bij zo'n ceremonie bijdragen, onder andere de anjers die door de Bar Association (een vereniging van advocaten) gegeven werden.
Een vrouw van een locaal radiostation vroeg me of ze mij een paar vragen kon stellen, ja hoor. Toen kreeg ik een microfoon in mijn gezicht geduwd en vroeg ze me wanneer ik voor het eerst naar de VS kwam, wat het voor me betekende om nu Amerikaan te zijn en of ik in het begin hier moeilijkheden had. Heel stuntelig gaf ik wat antwoorden en ik hoop maar dat het niet uitgezonden wordt, of anders dat geen bekenden het horen!
Dat was het dan, en buitengekomen stond ik als nieuwbakken Amerikaan in het zonnetje. Niet dat er veel zal veranderen, maar toch een hele stap voor mijn gevoel.
Trots met m'n naturalisatie certificaat. Ik had wel een betere pasfoto moeten insturen!
Met mooie bloemetjes van Micky. Het vlaggetje kregen we er ook bij.
posted by Annemiek | 7:21 p.m.
4 Comments:
Van Harte Gefeliciteerd !!!!
Heel leuk om de foto's er van te zien. Een hele heugelijke stap in je leven. Nogmaals gefelicteerd hoor.
Groetjes Petra
Proficiat, Annemiek!
Wil dat nu zeggen dat, indien jij morgen beslist om in Nederland te gaan wonen, dat jij enkel maar terug mag keren als je een geldig visum kan bemachtigen? Of mag je een dubbele nationaliteit voeren?
Dank je allemaal !!
Elke, Nederland erkent dual citizenship, ik kan mijn Nederlanderschap dus nog houden zolang die wet blijft bestaan.
He, Mary-Ann, leuk om je hier te zien!
Een reactie posten
<< Home