Vannacht werden we met een schok wakker van een grote knal, het hele huis schudde ervan. Wat een onweer opeens! Veel heeft het echter nog niet geregend, alles is kurkdroog. Ik dacht zeker dat de bliksem ergens in een boom ingeslagen was dicht bij huis, maar alles staat er nog.

Het gaat verder z'n gangetje, Tim en Niels hebben deze week bijna elke dag een uitstapje van zomerkamp. Vandaag naar Sapsucker Woods, het vogelreservaat, morgen naar Taughanock Falls lekker zwemmen en donderdag naar het Hangar Theater.

Vanavond ging ik even een wandelingtje maken met Biego zoals we wel vaker doen, maar het verliep niet zoals gewoonlijk. Langs de weg zat een jonge vrouw huilend te praten aan haar mobiele telefoon. Dat zie je niet elke dag aan een rustige weg, dus ik vroeg of ik haar kon helpen en wat er aan de hand was. Ik kreeg een heel verhaal te horen; ze was net vanuit Californie vertrokken samen met haar vriend, ze hadden allebei net werk gevonden bij een restaurant in Ithaca, maar sliepen nog in hun auto. Het was haar even teveel geworden. Ik liep een stuk mee naar hun auto die een stuk verderop achter wat struiken verdekt geparkeerd stond.
Haar vriend sliep en heb ik dus niet ontmoet. Ze is even met mij naar huis gelopen; ik ken iemand die huizen verhuurd, en die heb ik opgebeld, maar ze hadden pas over een maand wat. Micky keek wel op toen ik met iemand thuiskwam!
Ze had voor vanavond een slaapplaats bij een van de mensen waar ze mee werkt . Ze zijn allebei grafisch ontwerpers, en hadden genoeg van Californie met de hoge kosten van leven. Dat is me ook wat om zomaar alles op te pakken en te vertrekken naar het onbekende. We hebben telefoonnummers uitgewisseld en ik had haar ook aangeboden om hier te slapen, maar het was nu nog niet nodig en ja, we zijn voorzichtig.