vrijdag, september 09, 2011

Tandarts

Pijnloos de verstandskiezen trekken, kan dat? Ja, het kan! Daar ben ik nu achter gekomen. Ik heb al 20 jaar van tandartsen gehoord dat ze eruit moesten, maar wilde er niks van weten. Ik had veel teveel schrik. Bij elk tandartsenbezoek zei mijn tandarts met een big smile op zijn gezicht dat die 2 piepkleine verstandskiezen er nog steeds zaten. Eena aardige man, die altijd lacht. Vorige week had ik weer een tandartsenbezoek, en er zat een gaatje in een van de twee. Deze keer had ik een tandarts die ik nog niet eerder gehad had. Ze zei dat de verstandskiezen te klein waren om te boren.Dus heb ik het besluit genomen om ze er eindelijk maar uit te laten halen. De tandarts bleef maar doorratelen hoeveel kiezen ze getrokken had, en dat ze getrained had in een ziekenhuis met kaakchirurgie. Ze kwam me als een maniak over. Zou ik me echt in haar handen durven geven?
De hele week had ik zenuwen, en ik maakte de fout om op mijn werk over de aankomende "operatie" te vertellen. Dan krijg je allelei griezelverhalen te horen, en dat kon ik nou net niet gebruiken. Dinsdag na mijn werk was het zover. Ik nam van tevoren alvast een paar ibuprofen in, voor de pijn die komen ging.
De tandarts had haar eigen instrumenten bij zich "want al dat nieuwerwetse spul is maar niks." Ik keek snel om om te zien of ze wel gesteriliseerd waren, ik had al visioenen van een gereedschapskist. De individueel steriel ingepakte instrumenten stelden me gerust. Ze gaf me wat verdoving op het tandvlees; dat werkte echt goed, de verdovingsspuit in het tandvlees heb ik niet eens gevoeld. Dat even in laten werken, en, o een momentje van paniek, want nu gaat het gebeuren, en 2 seconden later was de eerste kies eruit. Niks gevoeld, alleen een beetje horen kraken. Nummer twee zat wat vaster, en ik voelde het een beetje, maar geen pijn. Dat was het. Gaasjes erop en bijten maar om het bloeden te stelpen.

Die avond en de volgende ochtend heb ik ook nog wat ibuprofen genomen, maar niet omdat het pijn deed, maar omdat ik niet wilde wachten tot het pijn ging doen. Misschien heeft dat geholpen, maar het was allemaal pijnloos. Pfff, heb ik daarvoor zo'n zenuwen gehad? Het is nog wat beurs, en ik wil nog geen hard eten kauwen, maar het is prima gegaan!

Dan even heel wat anders, een paar plaatjes van Bart's werk;


Bart in het blauwe shirt. Er zijn honderden bomen omgewaaid, en ze zijn bezig de paden vrij te maken. Dat lijkt me een heel karwei!



Deze brug heeft flinke schade opgelopen. Het water heeft tot bovenaan de brug gestaan en zo te zien is die boomstam door de stroming door de zijkant van de brug gegaan.

Labels: ,

1 Comments:

Anonymous Elke said...

Dat is dus een meevaller geweest, met je kiezen!

Ik hoop dat Bart en al zijn collega's al hun werk veilig kunnen doen, want er zullen waarschijnlijk best wel gevaarlijke taken tussen zitten.

12:33 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?