Naar Michigan
Ik heb al weer lang niet geschreven. We genieten van de zomerdagen als die er zijn, en afgelopen week was er veel zon. Afgelopen weekend zijn Micky en ik bij het Erie Canal gaan fietsen. Het was warm, en zo gek ver hebben we ook alweer niet gefietst. Een gek toevalligheidje onderweg: we waren in de buurt van Brockport in een winkel om broodjes te halen, en er liep een bekende van ons dorp binnen. Ik riep haar naam maar ze reageerde niet. Toen begon ik te twijfelen of ze het werkelijk was, maar even later kwam haar man binnen. Ze was naar de toiletten gelopen, en we wachtten tot ze terug kwam om hallo te zeggen. Zo grappig, ze had Micky al gezien, maar gedacht dat het een dubbelganger was. Gek, we hadden haar die ochtend in het dorp zien lopen met haar hond, en nu komen we haar daar tegen. Het blijkt dat ze in die omgeving is opgegroeid en ze op familie bezoek ging. Klein wereldje soms.
Zondagmiddag zijn we naar Taughannock Falls geweest, het was 4 juli weekend en erg druk met vakantiegangers overal. Zo druk heb ik het park nog nooit gezien! Ik heb een eind gezwommen in het meer en de kinderen lieten Muddles zwemmen verderop. Ze durft nu eindelijk helemaal in het water.
Vorige week heeft Niels een plaatsingstest gehad voor TC3; omdat hij geen werk heeft vonden we dat hij maar wat anders zinnigs moest doen, en een klas nemen. Daar was hij het mee eens, maar de enige klas die hij op dezelfde tijd als Tim's klas kon nemen (Tim doet Calculus 2 voor de derde keer; driemaal is scheepsrecht) was psychology, en je hebt er Engels 100 voor nodig. De test had hij goed genoeg gedaan dat hij dat Engels 100 niet nodig heeft. Dus woensdag begon voor hun twee de klas. Zo kunnen ze samen rijden, hopelijk doen ze het allebei goed. Niels heeft in ieder geval een erg kleine klas, met maar 5 anderen!
Micky en ik zitten nu in Grand Rapids, Michigan. Ik wilde graag in 2 dagen rijden en onderweg nog wat zien, maar zet Micky achter het stuur en hij knoert door, en we zijn er in 1 dag naar toe gereden. Deze keer reden we door Canada, wat ongeveer een uur korter is, maar waar je wel 2 keer door de rij van de douane moet. Het was allemaal goed te doen. De weg van Hamilton naar Sardia is wat saai, wel een goed onderhouden weg. Jeetje, daar kwamen we achter toen we de grens naar de VS weer over waren, wat een gaten die eerste 10 mijl in de weg!
We kwamen er ook achter hoeveel, of eigenlijk hoe weinig, mijl onze Peanut kan rijden op 1 tank. Het benzinelampje ging aan, en gelukkig waren we binnen 5 mijl bij een tankstation.
Een eind voordat we bij Grand Rapids komen hoorden we over een moordpartij in Grand Rapids, waar de dader nog op de vlucht was. Hij had 7 mensen op 2 verschillende plaatsen vermoord. Toen we Grand Rapids binnen reden zagen aan de andere kant van de autoweg een stuk of 6 politieauto's over de weg vliegen. Ze zaten de dader achterna. Bij het hotel zagen we in de verte de politiehelicopter, en de hoteldeuren zijn gesloten; ze kijken eerst wie er aan de deur is voordat er opengemaakt wordt. De moorden blijken hier niet ver vandaan gepleegd te zijn.
Later zagen we op tv dat de dader in een huis gerend is en 3 mensen gegijzeld houdt.
Op onze kamer keken we eerst eens hoe ver dit alles van Richard is, en hoe we bij hem konden komen; de zuidbaan van de autoweg was afgezet. Via de GPS konden we toch via kleinere wegen naar hem toe, en het was een leuk weerzien. We hebben de avond daar doorgebracht. Hij is nog druk bezig met de party van zaterdag plannen, en een maf idee voor een waterglijbaan te realiseren. Foto's daarvan volgen later wel, want ik denk dat het niet klaar zal zijn voordat we weer naar huis gaan. Het was leuk ze weer te zien, en ook Vicky, Micky's zus is dit jaar van de partij. We kregen een rondleiding van het huis; hij is nog steeds bezig met opknappen. Het huis is meer dan 100 jaar oud, en was een crackhuis toen hij het kocht. Kun je nagaan hoe het er voorheen uitzag. Ze vonden de gebruikte spuiten in he verwarmingssysteem, en er was veel vernield. Het begint echt ergens op te lijken, en het heeft heel wat karakter.
Tegen een uur of 11 vertrokken we, en we zagen dat de autoweg nog steeds was afgezet. Pas op de kamer zagen we op tv dat de gijzeling afgelopen is met de dader's zelfmoord. Gekken zijn er overal!
Zondagmiddag zijn we naar Taughannock Falls geweest, het was 4 juli weekend en erg druk met vakantiegangers overal. Zo druk heb ik het park nog nooit gezien! Ik heb een eind gezwommen in het meer en de kinderen lieten Muddles zwemmen verderop. Ze durft nu eindelijk helemaal in het water.
Vorige week heeft Niels een plaatsingstest gehad voor TC3; omdat hij geen werk heeft vonden we dat hij maar wat anders zinnigs moest doen, en een klas nemen. Daar was hij het mee eens, maar de enige klas die hij op dezelfde tijd als Tim's klas kon nemen (Tim doet Calculus 2 voor de derde keer; driemaal is scheepsrecht) was psychology, en je hebt er Engels 100 voor nodig. De test had hij goed genoeg gedaan dat hij dat Engels 100 niet nodig heeft. Dus woensdag begon voor hun twee de klas. Zo kunnen ze samen rijden, hopelijk doen ze het allebei goed. Niels heeft in ieder geval een erg kleine klas, met maar 5 anderen!
Micky en ik zitten nu in Grand Rapids, Michigan. Ik wilde graag in 2 dagen rijden en onderweg nog wat zien, maar zet Micky achter het stuur en hij knoert door, en we zijn er in 1 dag naar toe gereden. Deze keer reden we door Canada, wat ongeveer een uur korter is, maar waar je wel 2 keer door de rij van de douane moet. Het was allemaal goed te doen. De weg van Hamilton naar Sardia is wat saai, wel een goed onderhouden weg. Jeetje, daar kwamen we achter toen we de grens naar de VS weer over waren, wat een gaten die eerste 10 mijl in de weg!
We kwamen er ook achter hoeveel, of eigenlijk hoe weinig, mijl onze Peanut kan rijden op 1 tank. Het benzinelampje ging aan, en gelukkig waren we binnen 5 mijl bij een tankstation.
Een eind voordat we bij Grand Rapids komen hoorden we over een moordpartij in Grand Rapids, waar de dader nog op de vlucht was. Hij had 7 mensen op 2 verschillende plaatsen vermoord. Toen we Grand Rapids binnen reden zagen aan de andere kant van de autoweg een stuk of 6 politieauto's over de weg vliegen. Ze zaten de dader achterna. Bij het hotel zagen we in de verte de politiehelicopter, en de hoteldeuren zijn gesloten; ze kijken eerst wie er aan de deur is voordat er opengemaakt wordt. De moorden blijken hier niet ver vandaan gepleegd te zijn.
Later zagen we op tv dat de dader in een huis gerend is en 3 mensen gegijzeld houdt.
Op onze kamer keken we eerst eens hoe ver dit alles van Richard is, en hoe we bij hem konden komen; de zuidbaan van de autoweg was afgezet. Via de GPS konden we toch via kleinere wegen naar hem toe, en het was een leuk weerzien. We hebben de avond daar doorgebracht. Hij is nog druk bezig met de party van zaterdag plannen, en een maf idee voor een waterglijbaan te realiseren. Foto's daarvan volgen later wel, want ik denk dat het niet klaar zal zijn voordat we weer naar huis gaan. Het was leuk ze weer te zien, en ook Vicky, Micky's zus is dit jaar van de partij. We kregen een rondleiding van het huis; hij is nog steeds bezig met opknappen. Het huis is meer dan 100 jaar oud, en was een crackhuis toen hij het kocht. Kun je nagaan hoe het er voorheen uitzag. Ze vonden de gebruikte spuiten in he verwarmingssysteem, en er was veel vernield. Het begint echt ergens op te lijken, en het heeft heel wat karakter.
Tegen een uur of 11 vertrokken we, en we zagen dat de autoweg nog steeds was afgezet. Pas op de kamer zagen we op tv dat de gijzeling afgelopen is met de dader's zelfmoord. Gekken zijn er overal!
Labels: vakantie
posted by Annemiek | 11:50 p.m.
1 Comments:
Ha, je bent bij de man van de waterglijbanen! Ik herinner me de constructie van vorig jaar nog, die op je blog stond!
De moordenaar heeft zelfmoord gepleegd, denk ik? Spannend zeg, zit je middenin zoiets vooraleer je er erg in hebt...
En als ik Amerikanen of Amerika reizigers hoor spreken over al die potholes, dan denk ik inderdaad dat we hier best goed zitten. Af en toe heb je wel eens een klein gat in de weg, maar 2 dagen later is dat dan gevuld. Tenminste, hier in onze streek.
Geniet nog van de zomer!
Een reactie posten
<< Home