donderdag, oktober 08, 2009

Buurman

Onze buurman Carl is deze week overleden. Vorig jaar schreef ik al eens over hem toen ik hem geinterviewd had voor een schoolproject. We hebben nog vaak wat praatjes gemaakt, hij was altijd zo positief, vrolijk en aardig. 2 weken geleden zag ik hem in het ziekenhuis. Hij was zo kort van adem nadat hij zijn maaltijd gegeten had, maar hij bleef maar kletsen zelfs zonder amper adem te hebben. Hij vertelde dat hij tijdelijk naar een verpleeghuis zou gaan om aan te sterken. Ik hield het maar kort en zei dat hij moest rusten. Vorige week zag ik hem nog een keer en hij zag er zo grauw uit, hij had echt geen longreserve meer. Gisteren hoorde ik dan dat hij overleden was. Ik schreef een condelance in het register van de krant en kreeg een mooie email terug van de familie.

Afgelopen weekend was de familie al bezig met zijn huis leeg te ruimen. Carl lag toen nog in het ziekenhuis. Er staat een container naast het huis waar alles ingekiepert wordt. Pff, daar gaat je hele leven de vuilnisbak in dacht ik hierbij.
Ik geloof niet dat er iets van waarde in dat huis is, maar toch, om meteen alles leeg te halen. Zijn kleinzoon komt in dat huis te wonen, ik zal me een keer gaan voorstellen.

7 Comments:

Blogger Petra said...

Och jeetje. Ja dat is ook zo wat. Onderlangs was ik in een huis dat een fore closure huis was, waarvan de eigenaresse was komen te overlijden. Al haar spulletjes werden aan de hoogste bieder verkocht. Ik had toen het zelfde als jij. Heel haar leven werd op tafel gelegd. Raar idee niet?
Het is natuurlijk maar materieel goed, maar toch. Waarschijnlijk ben ik gewoon te emotioneel voor dat soort zaken.

4:44 p.m.  
Blogger Petra said...

Het lijkt me voor die man eigenlijk wel fijn, dat hij niet nog jaren in een verpleeghuis moest. Wel triest van zijn huisraad, maar hopelijk neemt de familie belangrijke dingen voor hen mee.

8:22 p.m.  
Anonymous Bianca (Hollandranch) said...

Gecondoleerd met het overlijden van je buurman, het was een leuke man als ik dat zo las (toen en nu), zonde dat zo'n huisje dan zo rigoreus wordt leeggehaald want het is toch een stukje materieel leven van een voorouder. Ik hoop dat de kleinzoon een fijne buurman zal zijn.

8:29 p.m.  
Anonymous www.vandijkjes.punt.nl said...

Het is inderdaad een raar idee dat heel je hebben en houden weg gegooit wordt wat voor die man waarschijnlijk van grote waarde was.

Gr petra

9:33 p.m.  
Anonymous Inge said...

Ben blij dat zijn lijden niet te lang heeft geduurd. De familie is wel voortvarend... ik zou er langer voor nodig hebben. Maar we weten de details ook niet.

1:53 p.m.  
Blogger Bibi said...

Dat is rot zeg. Gelukkig dat je hem toch nog regelmatig hebt gezien en gesproken en ook dat het niet lang heeft geduurd.
Het voelt wel raar zo'n container waar alles maar ingemieterd word. Vandaag reden we bij een huis voorbij waar vorige week iemand was overleden en daar was een veiling gaande. Er stond een grote witte tent en een container. Er was een flinke opkomst, is toch een soort gewoonte hier denk ik...maar toch voelt het raar. Zeker als het huis al wordt leegehaald en de persoon in kwestie nog leeft...

8:43 p.m.  
Anonymous hilde said...

Een heel leven hechtte je buurman waarschijnlijk belang aan zovele persoonlijke spulletjes en dan wordt alles zomaar in een keer weggekieperd... Een triest idee.

Ik denk dat we dit het best filosofisch bekijken : niet teveel belang hechten aan materiele dingen. We kunnen ze toch niet meenemen naar de andere kant...

Groetjes,

12:18 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?