Werk

De afgelopen 2 dagen ging het wel weer een beetje op het werk. Ondanks dat we zondag ziektemeldingen hadden die niet gevuld konden worden zijn we de dag door gekomen. Die dag heb ik een dienst van 'maar' 8 uur gedaan. Voor de meeste mensen een gewone werkdag, maar voor mij lekker kort. Fijn om af en toe eens het ziekenhuis uit te lopen als het nog licht is, en nog wat aan de avond te hebben. Ik doe in dit ziekenhuis al 15 jaar diensten van 12 uur, net als de meeste verpleegkundigen. Ook andere banen die ik gehad heb bestonden vaak uit 12 uur. Het is me altijd prima bevallen. Je doet na je werk die dag niks meer, maar er staat tegenover dat ik als part-timer maar 2 dagen hoef te werken om 24 uur vol te krijgen. Toen de kinderen klein waren was het vooral fijn, omdat je dan veel samen thuis bent. De extra 4 uur die aan die gewone 8 worden toegevoegd vallen ook wel mee, en zijn meestal snel voorbij. Hoewel er ook dagen zijn dat die laatste 4 uur de drukste zijn met opnames. Plus dan wordt je ook nog eens een jaartje ouder, al wil je dat niet toegeven. Zoals Indiana Jones zegt: 'It's not the age honey, it's the mileage.' Dat kon ik wel eens mijn lijfspreuk maken.

Dan was het vandaag weer twijfelen om te gaan skien of niet, het is rond het vriespunt, niet al te koud, maar waait er hard bij. Als ik deze week nog wil gaan zou het vandaag moeten, want de rest van de week is het zeer koud. Ik besloot vanmiddag te gaan, maar bedacht me weer toen het begon te sneeuwen. Zucht. Dan maar koekjes bakken. Ik heb chocolate chip koekjes gemaakt, en een bordje vol naar de buurman gebracht, samen met een dozijn eieren (de jonge kippen leggen ondanks de kou goed en teveel voor ons alleen). Carl was er blij mee. Ik heb een tijd met hem zitten kletsen. Volgens mij is hij best eenzaam. Hij was gisteren op bezoek geweest bij zijn broer in het ziekenhuis, en dat was wat veel geweest voor hem. Carl ziet er slecht uit, grauw, mager, en ondanks zijn zuurstof wat kort van adem met praten. Hij vertelde later dat hij 20 pond is afgevallen in het afgelopen jaar. Hij is een zware ex-roker, dan weet je het wel. Ja, vroeg hij zich af, waar zijn die 'gouden jaren'. Hij ziet er niks gouds in. Hij praatte honderduit, en vertelde dat hij in februari weer op een cruise gaat met 2 dochters en familie. Hij is gek op country muziek en deze cruise heeft dit thema met verschillende zangers en voorstellingen. Daar kan hij fijn van genieten. Hij is wel een taaie man hoor. Hij heeft het er altijd over hoe anderen het slechter hebben, en hij heeft altijd nog zelf zijn oprit sneeuwvrij gemaakt. Dit jaar doet iemand het voor hem, maar hij zal niet snel voor hulp vragen denk ik. Wel goed om te weten dat er familie naar hem omkijkt. Hier buitenaf wonen best veel ouderen, mensen die hier hun hele leven gewoond hebben, en je vraagt je af welke hulp ze krijgen van buitenaf.