woensdag, november 19, 2008

Apartement

Niels kreeg zijn tussenraport; 1 B en de rest allemaal A's, en dat terwijl hij op een klas na allemaal honorsklassen heeft. Daar mag hij terecht toch wel trots op zijn. En dan nog zegt hij dat hij zich verveelt op school.

Ze doen het alle drie wel goed op school. Tim heeft een gemakkelijk semester, er zit niet veel uitdagends tussen, maar dat zal volgend semester anders zijn. Bart moet flink leren om alles bij te houden. Het is een moeilijk curriculum dat hij volgt. Zijn biologieklas is begonnen met 70 leerlingen waar er nog maar zo'n 30 van over zijn, de rest heeft de klas laten vallen. Hij doet het wel goed, alleen met Spaans zit hij echt te worstelen.
Vorige week zaterdag waren we naar Cortland geweest. We hadden wat adressen bij ons van apartementen die te huur stonden, en wilden eerst eens zien in welke buurten deze lagen voordat we ze van binnen zouden bekijken. De bedoeling is dat Tim en Bart volgend schooljaar samen in een apartement gaan wonen. Het scheelt zich flink in de kosten vergeleken met allebei apart in een schoolapartement wonen. Een andere mogelijkheid zou zijn voor Tim om weer thuis te wonen. Dat is het goedkoopste, maar er zitten ook weer nadelen aan, zoals elke dag rijden. De kosten daarvoor hangen af van de benzineprijzen volgend jaar, en hoe de auto het uit zal houden. Daarbij zou hij elke dag anderhalf uur op de weg zitten, in de winter al helemaal niet zo leuk.

We hebben bij de universiteit rondgereden, en kregen zo een goede indruk. De apartementen die te huur zijn zijn gewoon woonhuizen die omgebouwd zijn in studentenkamers. Er waren plekken waar Bart meteen nee tegen zei, dat waren duidelijk de feesthuizen. Waar de bierblikjes buiten de deur op het gras lagen wilde hij niet zitten. Er zijn ook huizen waar de verf afbladderde, als ze niet onderhouden zijn hoeven we ze ook niet.
Overal in de buurt van de universiteit staan bordjes met "student housing" en telefoonnummers, en die van de huizen die er goed uitzagen en Bart's goedkeuring konden wegdragen heb ik de telefoonnummers opgeschreven. Eigenlijk hoefde deze apartementen zoektocht allemaal niet zo voor Bart, hij zou net zo lief op in het universiteits apartement blijven waar hij nu zit.

Afgelopen week belde ik een paar van de nummers, het eerste wat ik belde was een huis tegenover de universiteit. Die bleken twee apartementen te hebben, allebei met 2 slaapkamers. De prijs was redelijk en ik sprak af om zaterdag te komen kijken. Ik had er verder nog wat gebeld, een van de eigenaars vroeg of we jongens of meisjes hadden. Toen ik zei jongens was het goed, want, zo vertelde hij de straat was nogal "rowdy". De prijs lag ook nog hoger, dus ik zei dat we daar nog over zouden denken. Dan was er een derde die ik belde en die had alleen maar hele dure 1 persoons apartementen.

Op zaterdag gingen we naar het eerste apartement kijken in Cortland. Er was die dag tevens een voetbalwedstrijd tussen Ithaca en Cortland, en de vroege feesters waren al op pad. De barbeques stonden al aan op sommige plaatsen en dat in de regen. De bierblikjes in de voortuinen leken zich vermenigvuldigd te hebben.

De eigenaar die het apartement verhuurd woont ook in het huis. Dat is een groot pluspunt, want wat je hier in Ithaca ook ziet, de huisbazen die in een andere stad wonen en die alleen het minimale aan de huizen onderhouden. Voor hun zijn de studenten alleen maar een inkomstenbron.

Het huis ligt net tegenover de universiteit, we belden aan en werden begroet door Joe en 2 grote honden. Hij leidde ons door het huis, zo'n groot oud huis met houten vloeren, en we gingen de trap op naar de derde verdieping (er is ook een eigen ingang via een brandtrap aan de achterkant van het huis). De studente die er nu woont liet ons binnen, en ik zag meteen op Bart's gezicht dat hij dit apartement wel zag zitten. Ik geloof dat hij meteen bekeerd was in zijn idee om in het universiteitsapartement te blijven zitten (we vertelden hem later dat het meisje niet bij het apartement inbegrepen is :) Er is een kleine huiskamer, 2 kleine slaapkamers (waarvan eentje zonder raam), een badkamer, en een kleine keuken. De keuken was wel iets aparts, het was onder het schuine dak gebouwd. Om erin te komen moet je eerst een stapje af, dan weer een stapje omhoog, en zelfs ik moest een beetje bukken om door de deur te komen. Bart met zijn bijna 2 meter moest flink bukken. Nu is de keuken toch iets wat ze niet veel gebruiken.

We gingen weer naar beneden om naar het tweede apartement te kijken. Dit is in een omgebouwde garage. Er is een huiskamer, keuken, badkamer, en 2 slaapkamers. De studenten die er nu wonen waren niet thuis, maar het leek wel of er een bom ontploft was binnen. Ze hadden een flinke rommel, maar als je voorbij die rommel keek zag het er goed uit.

We namen afscheid van Joe, en zeiden dat we even zouden denken en terug bellen.
De locatie kon niet beter zijn, Bart hoeft de weg maar over te steken en hij is op school. Tim moet 10-15 minuten rijden naar zijn school, en er gaat ook 3 keer per dag een bus. De prijs is goed vergeleken met anderen die ik gebeld had. Er is nog altijd twijfel of het niet beter is om Tim weer thuis te laten wonen, maar na overleg besloten we om het garage apartement te nemen. We belden Joe weer terug en hij zou het huurcontract opsturen.

Nadat Bart en Tim deze apartementen gezien hadden zagen ze het helemaal zitten. Niels ook wel, want hij zegt "mooi, nu kan ik bij Tim en Bart blijven in plaats van met jullie op vakantie te gaan". Ja ja grapjas, dat zullen we nog wel eens zien!

Nu maar hopen dat dit een goede keus is om het zo te doen!

Labels:

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Ha ha, dat klinkt wel leuk dat het meisje niet inbegrepen was.
Spannend hoor een appartement uitzoeken maar elke dag 1.5 uur op de weg is zeker geen pretje. Nu zou het bij ons nog wel meevallen in de winter maar bij jullie... Met de huidige benzineprijzen valt het wel mee maar ik geloof niet dat het erg lang zo laag zal blijven.

10:43 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Fijn dat je een goede plaats voor de jongens hebt kunnen vinden. Best moeilijk allemaal, die kids die zelfstandig worden!

Groetjes,
Monique

3:05 p.m.  
Blogger Petra said...

Moeilijk, hoor, ik weet, wat je bedoelt. De meisjes hebben nu wel iets ondertekend, maar dat betekent nog niet, dat ze ook een apartement hebben. Het hangt er maar net vanaf. Ik leef van dag op dag, blij, dat Katja weer veilig hier is nu. Ze legt iedere keer toch maar enorme afstanden af!

11:05 p.m.  
Blogger kastelke said...

Dat appartement klinkt goed, Petra. Zo heb je tenminste geen zorgen over hun veiligheid wanneer ze dagelijks zo lang op de weg zitten. Zelf kunnen ze misschien wel veilige chaufferus zijn, maar je weet nooit welke andere gekken op de baan zijn...
Zeker als je merkt dat de jongens hun studies serieus nemen, lijkt me dit een heel goede oplossing!

5:30 a.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?