Nog even!

We zijn er bijna! Nog 1 dag en dan weten we wie de nieuwe president is. Na twee jaar verkiezingsstrijd zijn we er denk ik allemaal wel meer dan een beetje doodziek van. Wat een gegooi met modder en halve waarheden. Ik vraag me af of deze twee wel de beste kandidaten zijn of de beste kandidaat ergens tussen de afvallers zit. Het is maar wie de langste adem en het meeste geld heeft die vol kan houden. Ik heb het gevoel dat we op een spitsing staan. Welke weg gaat Amerika inslaan?

Hoe ze allebei ook over over "the issues" denken, welke wetten er aangenomen worden en wat er werkelijk bereikt zal worden zal van veel meer dan alleen de president afhangen. Voordat er iets wet wordt stroomt er heel wat water door de Maas!

Jammer vindt ik dat de presidentsverkiezingen het hele beeld in beslag nemen, terwijl de staatsverkiezingen net zo belangrijk zijn, en in sommige opzichten nog belangrijker, want ze kunnen het dagelijkse leven nog meer beinvloeden dan de federale regering in sommige opzichten.

Dat het een historische verkiezing is is zeker. 43 jaar na de Voting Rights Act die alle African Americans stemrecht gaf, en 88 jaar nadat het stemrecht voor vrouwen aangenomen is, krijgen we of de eerste African American president, of de eerste vrouwelijke president.

Mijn eigen stukje historie: dit is mijn eerste presidentsverkiezing waar ik in kan stemmen. Waar ik op stem zal ik hier niet vertellen.

Hoe het ook verloopt, er zullen veel teleurgestelde mensen zijn, en net zo veel blije mensen. En dan kunnen we eindelijk eens verder met andere dingen, en het echte werk. Doet me een beetje denken aan het einde van de "Truman Show"; "Let's see what else is on." Of gaan we weer 6 weken lang stemmen tellen?