vrijdag, juli 04, 2008

Fourth of July

Onafhankelijkheidsdag, en wij waren zelfs de vlag nog vergeten. Die is nog altijd niet opgehangen sinds we het nieuwe terras hebben...
Niet dat iemand het op zal merken.
Het was een stralende dag, precies de goede temperatuur, met zon, en geen hoge luchtvochtigheid. Vanmorgen heb ik wat werk in de tuin gedaan. Dat vindt ik altijd wel een ontspannende bezigheid.

Ondertussen zijn onze kleinste kuikentjes alweer 3 weken en we vonden het tijd dat ze naar buiten gingen. Het tussenschot dat het hok in twee delen verdeelde hebben we eruit gehaald en zo konden ze bij de deur komen waar ze naar buiten kunnen gaan. Het duurde zeker een kwartier eer de eerste genoeg moed had verzameld om die enge grote ruimte in te lopen. De rest volgde daarna snel. We hebben een hele tijd naar hun capriolen zitten kijken, zo grappig. Vanavond hebben de barred rocks bij hun gelaten, maar dat bleek niet zo goed te gaan, en voor de nacht hebben we ze weer opgespitst. Kippen zijn wel wezens die vastzitten aan hun gewoontes. Een verandering van nachtverblijf gooit ze helemaal in de war!

Vanmiddag zijn we gaan picknicken in Taughannock Falls park. We brachten de Subway broodjes mee. Ik had wel verwacht dat het er druk zou zijn, maar het was nog een graadje drukker dan gedacht. Bij de ingang stond een kleine file. We hebben ons omgedraaid en zijn naar een rustigere ingang gegaan. Druk hier betekend nog niet dat het hutje mutje is, maar nog ruimte genoeg. De barbeques roken lekker. Want wat doe op 4 juli... de familie mee naar het park, de koelboxen mee, de houtskool, en barbequen maar op de barbeques die in het park staan. De hond gaat natuurlijk ook mee, ze waren goed vertegenwoordigd. Honden kijken is bijna net zo leuk als mensen kijken. Een retriever zat aan een korte lijn vast aan een boom en hij had zijn baas zo goed getraind dat die hem steeds de bal kwam terug brengen. Er was een dikke beagle mix, buitengewoon rustig voor een beagle. Een grote zwarte hond die meer op een beer leek, en slecht kon lopen, zielig. Een zwarte labrador was van een boot afgesprongen, naar land gezwommen, en de mensen op de boot stonden naar hem te roepen om terug te komen. Even twijfelde de hond tussen de mensen die de frisbee aan het gooien waren of de mensen op de boot. Uiteindelijk sprong hij weer in het water en zwom terug. Hij had gelukkig wel een zwemvest aan, en had wel plezier met dit alles.
Zo heb je gratis je entertainment erbij.

We zaten aan een picknicktafel onder de bomen, maar er waaide een koud windje van het meer. In de zon ging het wel aan het water. Af en toe kwam de park politie langs in een bootje om mensen te zeggen dat ze daar niet mogen zwemmen; er is een ander zwemgebied waar wel gezwommen mag worden.

Hierna hebben we wat rondgelopen. Bart en Tim vonden hun eigen prive strandje om stenen in het water te gooien.



Op de terugweg zijn we weer eens bij het uitkijkpunt geweest. Terwijl we daar reden zagen we Bart, hij werkt in dit park, en vandaag werkte hij bij onderhoudt. In vol ornaat was hij bezig met de weed eater. Hij moet dan oorkleppen, veiligheidsbril, en masker op, je kent hem bijna niet terug. Het is flink zwaar werk om dat uren te doen! Hij had ons gezien en zwaaide even.

Boven aan het park is een mooi en best verborgen plekje waar ik met de kinderen en Micky nog niet geweest was, dus daar gingen we even naar toe.

De uitzichten boven aan de watervallen.


Niels vond dit uitzicht nog mooier dan de watervallen.

Weer thuis wilde Niels wel even met de kuikentjes spelen. Dat wordt 'chicken man' nummer twee. Gisteren was hij in de stortregen naar buiten gegaan om de kippen binnen te krijgen die de ingang van hun hok niet konden vinden. We hebben natuurlijk weer de nodige foto's gemaakt.




White crested black polish, de veertjes op hun hoofd beginnen al te groeien.


Single comb brown leghorn.

Goliath met zijn kleine harem.

Bart kwam snel genoeg hierna thuis, en ik wilde wel een close-up foto van de haan, Goliath. Bart is de enige die hem op kan pakken of heel dichtbij komen. Je moet toch altijd minstens een meter afstand houden en hem goed in de gaten houden zodat hij niet aanvalt.

Boer wat zeg je van mijn haan?

Nou, dit wordt langzaamaan een kippenblog! Wordt vervolgd.

4 Comments:

Blogger Jasmino said...

Mooi foto's van het park! INderdaad heel spectaculair. Ooit komen we nog eens terug bij de Finger Lakes. De eerste keer hebben we al genoten, maar er is nog veel meer!

Leuke foto's van jullie kippen ook!

4:11 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Wat een prachtige haan ! Ben wel nieuwsgierig hoe die "pruikkip" er later uit gaat zien. Als ze weer eens barred rocks kippen hebben (zonder geknipte snavels) haal ik er daar nog een paar van en 1 haan natuurlijk. Ze zijn zo vriendelijk en tam (en erg mooi), superleuk zijn ze.

5:55 p.m.  
Blogger Petra said...

Die Finger Lakea, ik herinner me ze nog goed, hoe koud ze waren ;). Maar wat een mooie omgeving bij jullie ook en zeker genietbaar. Leuk, al dat kippengedoe, ik laat het Rick maar niet te vaak zien, wat die wil dolgraag kippen, alleen is het bij ons niet zo eenvoudig.

12:45 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Inderdaad een mooie beest die haan!

In dit park ben ik wel eens geweest volgens mij.


Er zijn er nog al wat daar en ik raak af en toe een beetje in de war welke waar.

gr petra

1:47 a.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?