woensdag, april 23, 2008

Stunt hond

Bitz had vandaag weer een bijna dood ervaring. Ik had ze allebei op het terras gelaten (met het poortje dicht), en was een minuut of 10 binnen. Toen ik weer naar buiten liep zag ik Bitz tot mijn schrik over de balustrade lopen. Hoe ze daar weer was gekomen... Het schommelbankje staat weer op het terras, en er staat een tafeltje naast, allebei zo'n drie kwart meter van de balustrade af.
Toen Bitz mij zag sprong ze, op de trap, en ik hoorde haar naar beneden rollen. Een moment later rende ze het bos in, gelukkig, geen poten gebroken. Wanneer leert ze een keer? Dat moet toch pijn doen?

Samen met speurhond Kibbels ging ik haar zoeken. Kibbels zat echt op het goede spoor! Bitz was ongeveer een halve kilometer weg gerend, en haar blaffen verraadde haar. Ze zat op het spoor van wild, dan zijn beagles zo enthousiast dat ze ervan gaan blaffen. Ze ging zo op in het spoorzoeken dat ik haar snel weer aangelijnd had.
Toen moesten we snel naar huis, want ik moest naar mijn les, dat vonden ze natuurlijk helemaal niet leuk.

Het heeft hier al zo'n anderhalve week niet geregend en alles is zo droog, maar vanavond is er wat broodnodige regen gevallen. Terwijl ik naar huis reed leek alles al groener!

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Blijkbaar is de aantrekkingskracht toch belangrijker dan de pijn van de sprong.

Kan me voorstellen dat je schrok..

Hier zijn veel fire warnings door de droogte. Is ook altijd wat. Zo versui[en we in het water en nu hebben we het hard nodig.

gr petra

9:40 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Gelukkig weer goed afgelopen die sprong.
Hier ook erg droog, volop zon en wind dus dat gaat hard. Hopelijk krijgen we deze week nog wat regen.

9:44 p.m.  
Blogger Jasmino said...

Wat een bengels, die hondjes van jullie! Ik kan me voorstellen dat je schrikt, maar gelukkig is alles goed.

Mijn ouders hadden vroeger een bouvier en die werd soms in de tuin vastgemaakt aan een heel grote -en immens zware- straatwals (alleen als de poort open moest). Zo ook een keer toen er aan de overkant van de straat iets voorbij kwam waarin onze hond zeer geïnteresseerd was. Met wals en al achter zich aan denderde ze toen de straat uit .Levens gevaarlijk was dat, ik zie het beeld nu nog steeds voor me alsof ik een film zit te kijken...

HOnden........

1:15 a.m.  
Blogger DixieChick said...

*lol* Een geweldig verhaal, ook al kan ik me voorstellen dat je geschrokken bent. Onze oude hond was net zo ondernemend, altijd maar kijken hoever ze kon gaan, net zolang totdat ze weer van de veranda afkukelde, het zwembad intuimelde, of de sloot inrolde. Honden zijn leuk! :)

8:46 a.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?