Bezoek

Het is de laatste tijd best druk geweest, vandaar nu pas weer een post hier.

We hebben bezoek gehad uit Frankrijk van onze gastdochter van drie jaar geleden, Anais. Ze is een paar weken in Ithaca, en verblijft bij een vriendin op Cornell. Ik geloof wel dat ze er een hele leuke tijd heeft. Moet ook wel met al die feestjes!

Vorige week donderdag zijn we met haar gaan uit eten bij Applebee’s. We haalden haar op, en het was vrij stil in de auto, maar even later kwam de bende los. De kinderen emailen vrijwel nooit naar Anais, maar toch was het al snel weer als vanouds. Al zien ze elkaar een paar jaar niet, het blijven broers en zus met elkaar, prachtig! Ik heb Bart al lang niet meer zo veel horen praten, Tim zei later dat hij al lang niet meer zo gelachen had, en Niels bleef maar vragen wanneer Anais naar Kibbels en Bitz kwam kijken. Tussen haar en DaSom klikte het ook goed. Het was wel een geslaagd avondje.



Zondagmiddag ben ik Anais gaan halen voor een paar daagjes bij ons. We hadden eigenlijk niks gepland, en het was een mooie dag. Te mooi om binnen iets te doen, en Niels wilde wel achter het bos in. Dus hebben Tim, Niels en Anais in de beek gelopen, en gekheid gemaakt.

’s Avonds hebben we Cranium gespeeld, en ons rot gelachen. Echt een leuk spel. Soms hadden ze nog meer plezier met de klei die erbij zat.




Even een foto van de hele bubs. Hoe vaak krijg je ze allemaal lachend bij elkaar...

Op maandag gingen Anais en ik naar Bart, om samen met hem te gaan lunchen. Ik had Bart’s nieuwe stekje nog niet eens gezien. Hij zei dat hij in het middelste gebouw woonde, maar wat ik dacht wat het middelste was, was niet het juiste. Ook het volgende was verkeerd, en toen heb ik hem eindelijk gebeld, en kwam hij al uit een ander gebouw naar buiten. Lastig hoor!

Wat wel opviel is hoe gemakkelijk het is om binnen te komen. De deuren gaan open met een pasje, maar wij liepen gewoon achter iemand aan en waren binnen. In het gebouw konden we zo een kamer oplopen die hetzelfde nummer had als die van Bart. Daar lagen roze kussens op de bank, dus dat was duidelijk verkeerd.

Eindelijk vonden we het juiste apartement, dat van Bart zag er best netjes uit. Ze wonen met z’n vieren, ieder heeft zijn eigen slaapkamer, met een gezamelijke douche, keuken en huiskamer. De kamers zijn iets groter dan waar hij vorig jaar zat.

We gingen naar A&W voor lunch, een echt ouderwetse plek, zoiets uit de jaren ‘60. Bij de tafeltjes zit een telefoon waar je je eten besteld, en dan komen ze het brengen. Ook kun je buiten bestellen en dan brengen ze het naar je auto.

Na een gezellige lunch brachten we Bart weer terug, en gingen Anais en ik weer naar huis. Ik moest naar mijn les, maar Tim en Niels zouden gauw genoeg weer thuis zijn. Net voordat ik weg ging ontsnapte Bitz! Die rende meteen het bos in, en ze luisterde niet naar mijn roepen. Ik moest weg, dus hoopte ik maar dat ze zelf de weg terug zou vinden, en nergens achter de kippen aan ging.

Mijn les was vroeg afgelopen, en toen ik thuis kwam was Bitz nog niet terug. Micky was al eens de weg afgereden, en de kinderen hadden in het bos gezocht. We maakten ons wel wat zorgen, want het begon donker te worden, en het koelt ’s nachts al flink af. Toen ging opeens de telefoon; iemand vroeg of we soms een beagle kwijt waren. Ze wonen een halve kilometer verderop, en waren in het bos brandhout aan het opladen toen ze Bitz zagen. Ik ben haar gauw gaan halen. Ze zag er zo bang uit, was wat vuil, en haar buik zat onder de krassen van de bramenstruiken. We waren blij om haar terug te hebben, en dankbaar voor deze mensen.

Verder hebben we een leuke avond samen met Anais gehad. Ze had nog wat Frans snoep voor ons bij zich. Van het een kwam het ander, en ik liet ook wat Nederlandse drop proeven. Die vond echt niemand lekker! Tim en Anais hadden een wedstrijdje; wie het eerste het dropje op had won, en de ander moest ontbijt maken de volgende ochtend. Anais won, maar wat vonden ze die dropjes vies! (De volgende ochtend was Tim trouwens te moe om ontbijt te maken voor Anais).



Helaas was het ook weer tijd om afscheid te nemen, want ik moest de volgende ochtend alweer heel vroeg opstaan en Anais ging met Micky mee terug naar Cornell. Het was leuk om elkaar weer te zien!

Hier ook nog een foto van het Harvest Festival van zaterdag. DaSom, Tim en Niels hebben bijna 5 uur mee geholpen met de spellen, zelf hield ik het na 2 uur wel voor gezien. Er stond een erg koude wind! Het was wel leuk. Een stel Cornell studenten hielpen ook mee, als onderdeel van hun community service die ze moeten doen. Ik stond samen met Juan uit Miami bij de prijzen, een aardige jongen.


Tim, Niels en DaSom helpen bij de ballonnen.