Reisje naar Virginia

We zijn weer terug van weg geweest, en hier even een update(je).
Zondag
De hondjes hadden we zaterdag al weg gebracht naar de kennel. Ze gingen zo gewillig mee, zonder protest.
Zondag gingen we zoals gewoonlijk wat later weg dan gepland, maar waren toch om 7 uur op pad. Het was een lekker weertje, blauwe lucht, beetje koel nog. We hebben route 15 zuidwaarts genomen, wat geen autoweg is. Het is een mooi stuk.

In het noorden van Pennsylvania, met de mistflarden tussen de bergen, het plaatsje Tioga.

Achter in de auto was het de hele weg zo stil, niet te geloven. Bart zat te lezen in Harry Potter (en zou deze dag 225 bladzijden opslokken), en zelfs Tim had 100 bladzijden in het boek Halo gelezen. Niels las ook een gedeelte van de reis, en deed voor de rest computerspellen. Voor kinderen die nooit willen lezen, was dit verplicht in de auto zitten ideaal.

Pas vlak voor Washington kwamen we op autowegen, en prompt in files, en ook later richting Hampton weer. Op die manier duurde de reis 11 uur in plaats van 9.

We zaten in een mooi nieuw hotel, een Embassy Suites. Ernaast is een convention center, en er was net een indiaanse bijeenkomst voorbij. Hier en daar liepen mensen nog in hun indianen klederdracht, wel leuk om te zien.

We zijn bij een buffetrestaurant in de buurt gaan eten. Dat eten werd telkens een discussie! De een wil dit en de ander dat, maar in zo'n buffet kunnen ze tenminste nemen wat ze willen.

Op maandag zijn we eerst naar het aquarium in Virginia Beach geweest. Het is wel een leuke plek, maar jammer dat een groot gedeelte verbouwd werd. We hebben de IMAX film over dinosaurussen gekeken, en een klein boottochtje over het meertje gemaakt.
Er is een houten brug/pad over een stukje moeras, en als je naar beneden kijkt is het alsof de grond beweegt, zo veel krabbetjes zitten er. We hebben weer van alles geleerd over het gebied, en hoe belangrijk de Chesapeake Bay is voor het leven in het water; het is een soort bakermat voor veel diersoorten (en ook een leuk weetje is dat de rivier die door Corning loopt bij ons in de buurt naar deze baai stroomt).

Daarna hadden we allemaal wel zin in strand, en zijn naar First Landing State Park gegaan. Daar hebben we jaren geleden gecampeerd, en het strand daar beviel ons goed. Zo ook deze keer. Niels, Tim en ik hebben lekker gezwommen en in de golven gespeeld, terwijl Bart onder de parasol Harry Potter las. Moet ook kunnen.
In de verte zagen we dolfijnen voorbij zwemmen, en nog verder weg kwam een duikboot voorbij. Er liggen hier allerlei marine, leger en luchtmacht basissen in de buurt; naast het park ligt Fort Story. Opeens zagen we in de verte een van hun oefeningen; 3 mensen die aan een touw onder een helicopter hingen en zo een paar rondjes rond vlogen. Brr, ze moeten maar durven.

Op dinsdag morgen hebben we een boottoer in de haven van Norfolk gedaan. Dat had nog wat voetjes in de aarde. Eerst parkeerplaats vinden voor ons busje waar het rek ook nog bovenop zat, we hebben heel wat moeten zoeken om een parkeergarage te vinden waar we in pasten zonder het dak van de auto er af te rijden. Uiteindelijk toch eentje gevonden, maar toen de boot vinden. We vonden de plek waar de boot zou moeten zijn, maar daar hing een papier aan de kade: geen boottochten vandaag, mechanische problemen. Er lagen echter nog een paar andere boten en daar gevraagd of ze ook toers deden. De Spirit of Norfolk, een supermooie boot, doet ook toers, maar $32 per persoon vonden we te veel. Dan maar naar de volgende, veel kleinere boot. Die hadden nog genoeg plek, en bijna de helft van de prijs.
De toer was wel aardig, er werd uitleg gegeven over de haven en de marine schepen die er lagen. Micky weet er een stuk meer vanaf, en ik zou het niet na kunnen vertellen welke schepen we nu gezien hebben.




Marine schepen

Daarna weer naar hetzelfde strand, nadat we eerst wat gegeten hadden. Weer hetzelfde, lekker in het water, en Micky en Bart onder de parasol. We moeten zo uitkijken met verbranden, ik had Tim, Niels en mezelf met factor 50 ingesmeerd, we zijn zo'n witte noorderlingen.
We bleven weer een paar uurtjes, en zagen in de verte weer een oefening van de marine of leger. Er lag een "destroyer" voor de kust en 2 hoover crafts voeren af en aan. Later kwam er een groep van 6 Apache helicopters langs vliegen. Tim en Niels vinden zoiets prachtig, en zij zijn ook degenen die me de namen van al deze dingen weten te vertellen.

Terug naar het hotel hadden we ze blijkbaar zo moe gemaakt dat ze in slaap vielen. Of het is het vroege opstaan elke dag.

Op woensdag zijn we eerst even een kijkje gaan nemen in een Bass Pro Shop die tegenover het hotel lag. Dat is nu niet een winkel die ik zo gauw binnen zou gaan, maar Micky wilde deze wel eens zien. Wauw, redneck paradijs! Alles wat je maar zou willen op vis en jachtgebied. De inrichting van de winkel alleen vond ik de moeite waard om eens te zien. Helemaal in stijl, met een heel groot aquarium, opgezette beesten (beetje minder), een klimwand, en wil er nog iemand een camoflage bankstel?
Ze hebben er ook kleding en Bart kocht een korte broek en zonnebril. Die had hij nog nodig voor zijn werk.

Na dit alles op naar het Virginia Air and Space Museum. Het is echt een mooi museum. Het ziet er allemaal goed verzorgd uit, en ik heb geen dingen gezien die niet werkten. Dat is in sommige museums wel anders. Er zijn veel actieve dingen te doen, dus niet alleen maar kijken. Ik wilde de vluchtsimulator wel eens proberen. Zo'n ding waar je in zit en een jet vliegt en dat echt mee beweegt. Het lukte me aardig, maar ik zorgde er wel voor dat ik niet over de kop ging. De kinderen wilden het niet proberen, maar erna wel commentaar hebben dat ik alleen maar gevlogen had en niks neergeschoten.


Bart bij een vluchtsimulator. Er waren verschillende van die simulators, ook eentje waar je moest proberen de space shuttle te doen landen. Dat lukte Bart en Micky prima, maar mij lukte het van geen kanten.


Dit was een goede vluchtsimulator. Niels is aan het proberen te vliegen, Tim had het ook gedaan en kreeg aanwijzingen van een echte piloot.


Tim en ik even voor piloot spelen.

Apollo 12 capsule, van de tweede maanlanding. Niet voor te stellen dat 3 mensen hier weken lang in hebben gezeten en dit helemaal naar de maan en terug is geweest.


Mars Viking

Nadat we hier uitgekeken waren zijn we weer strand op gaan zoeken. We wilden wel eens wat anders, en gingen naar Buckroe Beach in Hampton. Het is een mooi zandstrand, maar het beviel Tim en Niels niet. Geen hoge golven. Dan maar weer naar First Landing.
Hier hebben Niels en ik weer in het water gelegen. Tim had niet zo veel zin, en Bart had ontwenningsverschijnselen van Harry Potter. Hij had het boek de avond tevoren uit.

Later in het hotel heeft Niels nog een keer een dik uur gezwommen, wat is het toch een vis. Bart had inmiddels bij Target een nieuw boek gevonden, Eragon.

Donderdag was het alweer tijd om richting huis te gaan. Dit keer zouden we het in 2 delen doen, en vlakbij Washington overnachten. We waren er ongeveer om 1 uur en gingen eerst naar de dierentuin. Dit was wel leuk, maar erg warm. Alle dagen hadden we trouwens goed weer zonder al te veel luchtvochtigheid, alleen deze dag was het erg warm. We hadden er niet op gedacht dat de dieren dan ook niet zo actief zouden zijn, maar zagen nog genoeg. Zoals de kleine baby lion tamarins, kleine rode aapjes die los in de bomen zitten. De kleintjes waren zo leuk aan het spelen, en een verzorgster vertelde dat ze net een appel op hadden, wat een "sugar high" is voor hun.


Deze otters lagen op een hoopje te slapen. Aan de andere kant van hun verblijf stond een verzorgster met visjes klaar, maar ze hadden nog niet veel zin om op te staan. Eentje stond wel afwachtend te kijken naar het meisje met de visjes, en hij kreeg er uiteindelijk een. Hij ging dit visje laten kijken naar zijn vriendjes, die stonden toen eindelijk ook eens op. Helaas voor hun was het meisje met de visjes toen weg. You snooze, you loose, ook voor otters :)
Net kinderen die niet meteen komen als je voor het eten roept.


Een mooie groene slang in het reptielenhuis.

De panda's hebben we niet gezien, en ook de leeuwen niet. De tijgers lagen te gapen, behalve dat paartje dat baby tijgertjes aan het maken was :)

Voor 's avonds hadden we met Petra en haar familie afgesproken. We hebben elkaar zo'n 2 jaar geleden al eens ontmoet, en het klikte toen goed, en was ook nu weer heel gezellig.
Deze foto's had Petra gemaakt, en heb ik maar even van haar blog geplukt.





We aten in de Cheesecake Factory, een restaurant waar we nog nooit geweest waren. Het was erg lekker, maar wat een hoeveelheid!

Mijn Chinese salade, met rijst "noodles". Het hele pak is er wel opgekiepert, want van de salade zelf was bijna niks te zien. Die noodles pakte ik er eerst even af, dat was een beetje te veel van het goede. De salade was nog groot genoeg, en met een "doggie bag" had ik de volgende dag nog een goede lunch.
Niels had het de volgende dag nog over de grote hamburger die hij daar kreeg.

Veel te gauw moesten we weer afscheid nemen, tot een volgende keer maar weer. Toch wel leuk die internet contacten.

Vrijdagmorgen zijn we nog eerst in het winkelcentrum gaan winkelen bij LLBean, een van mijn favoriete winkels. Ik heb een fleece trui gekocht (het wordt toch veel te snel weer winter), een wandelbroek, en voor Bart een t-shirt.
Toen was het toch echt weer richting huis.


De gekste dingen kom je tegen; "wide load". Met een auto met zwaailicht er voor en er achter; die er voor rijdt met een soort lange antenne om de hoogte van de bruggen te meten en zeker te weten dat de vrachtauto er onder door kan.


De kinderen deden het heel goed onderweg. Aan Bart hadden we geen "kind", die had zich met een nieuw boek achterin geinstalleerd, en gaf amper een kik. Alleen af en toe "turn up the radio", of "change the station".

Deze keer hebben we autowegen terug genomen naar huis, volgens Micky zou dat sneller gaan. Tja, alleen dat werk aan de wegen! We hebben zeker 15 mijl in file gestaan en de reis duurde 9 uur in plaats van 7. Erg vervelend. Als iedereen nou eens links ging rijden als er staat dat de rechterbaan over 2 mijl dicht zal zijn. Maar dan zijn er altijd zo'n leukerds die denken dat het niet geldt voor hun.
Helemaal gaar kwamen we thuis.

Vanmorgen hebben we Kibbels en Bitz weer opgehaald. Ze waren erg blij om ons weer te zien! En wij natuurlijk ook. Ze hadden het prima gedaan in de kennel.

Nou, het is een heel verhaal geworden, en sterretje aan allemaal die het zo ver gelezen hebben :)