Dieren verhalen
Arme Ginny! We dachten dat een kameraadje goed voor haar zou zijn, zodat ze niet zo alleen zat, maar het is haar doodsteek geweest! Zondag viel het Bart op dat ze nieste, en niet zo actief was. In de loop van de week at ze niet meer, en werd ze zwakker. Ik heb geprobeerd haar water te geven met haar drinkfles, en ze knabbelde even aan een worteltje, maar dan spuugde ze het weer uit. Donderdag kon ze niet meer lopen en dacht ik dat het wel snel afgelopen zou zijn, maar gisteren toen ik 's avonds thuis kwam leefde ze nog. Ze lag op haar zij, en haar pootjes hadden wat stuiptrekkingen. Ik geloof dat ze nog steeds probeerde op te staan. We wisten niet of ze pijn had, en ik heb de natuur maar een beetje geholpen door een sterke pijstiller te verpulveren en opgelost in water in haar mond te laten druppelen. Of het geholpen heeft tegen pijn weet ik niet, maar vanmorgen was ze dood.
Misschien heeft ze een ziekte opgelopen door het nieuwe guinees biggetje, of misschien is de stress van een kleine rondrennende opdonder haar teveel geworden. Blijkbaar kunnen die beestjes niet zo goed tegen stress.
Bart is er heel nuchtig onder en heeft haar vandaag begraven.
We zijn vandaag goed bezig geweest met de tuin opruimen. De kinderen hebben ook goed geholpen. Het was er een lekker weertje voor. Kibbels en Bitz zaten aan buiten aangelijnd. Jammer dat ze niet los rond kunnen rennen, maar het is niet anders. Opeens begon Kibbels tegen de kippen te blaffen, en daar wilde Bitz ook wel bij zijn. Ze trok even hard en haar halsbandje knapte. Ze was snel in het bos verdwenen, en ik samen met Kibbels er achteraan. Ik zag haar niet meer, maar een tijdje later hoorde ik haar blaffen. Beagles beginnen te blaffen als ze iets ruiken waar ze achteraan gaan, en zo kon ik op het geluid afgaan en haar terug vinden. Ze was blij om Kibbels weer te zien en ik kon haar weer aanlijnen. Dat moeten ze toch niet al te vaak doen!
Goliath wandelde met zijn harem rond:
Het gezegde "feeling cooped up" is er niet voor niks. De kippen hebben de hele winter in hun "chicken coop" opgesloten gezeten, en zijn nu blij om rond te kunnen lopen. Het eerste wat ze deden was een zandbad nemen: rollen in droge zand. Dat doen ze zo graag, het helpt om ongedierte in hun veren tegen te gaan.
Misschien heeft ze een ziekte opgelopen door het nieuwe guinees biggetje, of misschien is de stress van een kleine rondrennende opdonder haar teveel geworden. Blijkbaar kunnen die beestjes niet zo goed tegen stress.
Bart is er heel nuchtig onder en heeft haar vandaag begraven.
We zijn vandaag goed bezig geweest met de tuin opruimen. De kinderen hebben ook goed geholpen. Het was er een lekker weertje voor. Kibbels en Bitz zaten aan buiten aangelijnd. Jammer dat ze niet los rond kunnen rennen, maar het is niet anders. Opeens begon Kibbels tegen de kippen te blaffen, en daar wilde Bitz ook wel bij zijn. Ze trok even hard en haar halsbandje knapte. Ze was snel in het bos verdwenen, en ik samen met Kibbels er achteraan. Ik zag haar niet meer, maar een tijdje later hoorde ik haar blaffen. Beagles beginnen te blaffen als ze iets ruiken waar ze achteraan gaan, en zo kon ik op het geluid afgaan en haar terug vinden. Ze was blij om Kibbels weer te zien en ik kon haar weer aanlijnen. Dat moeten ze toch niet al te vaak doen!
Goliath wandelde met zijn harem rond:
Het gezegde "feeling cooped up" is er niet voor niks. De kippen hebben de hele winter in hun "chicken coop" opgesloten gezeten, en zijn nu blij om rond te kunnen lopen. Het eerste wat ze deden was een zandbad nemen: rollen in droge zand. Dat doen ze zo graag, het helpt om ongedierte in hun veren tegen te gaan.
posted by Annemiek | 9:56 a.m.
4 Comments:
Ocharme Ginny! Dan doe je om goed te doen, maar het heeft niet mogen zijn. Gelukkig zijn je kinderen realistisch en nuchter.
Die kippen die zo'n zandbad nemen, dat is leuk om te zien hé?
Vandaag heb ik Dusza ook los laten rennen tijdens de wandeling. Gelukkig volgt ze me meestal op een meter of 10 (tenzij ze in een roedel gaat wandelen, dan blijft ze wel eens verder achter). Terug thuis zag ik dat ze een teek op zich had. Waarschijnlijk van door het grasland te rennen. Zal haar straks maar insmeren met Frontline Combo.
Het zijn wel een paar doerakken geloof ik he?
Ik moet wel erg lachen om die verhalen hoor..
gr Petra
Was Ginny je konijn? Of ook een cavia? Wij hebben sinds 2 weken een cavia, de kinderen zijn er gek op. Zie er wel tegenop dat-ie ooit dood gaat... hoop dat de kinderen net zo realistisch reageren als die van jou. Lachen dat je honden de stoel gevonden hebben. Kon ook niet lang duren! :))
Elke; lekker dat Dusza zo rond kan rennen. Voor teken moeten we hier ook uitkijken, terwijl we er een paar jaar geleden nog geen last van hadden.
Petra; dat heb je wel goed, fijn dat je het leuk vindt om te lezen. Soms denk ik, kom ik weer aan met een dierenverhaal.
Andrea; Ginny was een cavia, en leek op die van jullie. Ze was 4 jaar oud, en was denk ik nog wel ouder geworden als we die nieuwe niet erbij hadden genomen.
Een reactie posten
<< Home