zaterdag, januari 13, 2007

Hoe ziek kan iemand zijn

Momenteel is er een verhaal met een goed einde in het nieuws. Deze week was in Missouri een 13 jarige jongen ontvoerd. Hij was verdwenen na uit een schoolbus gestapt te zijn, en een van de kinderen in de bus had een witte pick up truck hard zien wegrijden. Vier dagen later is deze jongen terug gevonden en met zijn familie herenigd. De politie ging had een huiszoekingsbevel voor iemand in een apartement, bij dit apartementgebouw zagen ze een witte pick up truck staan, en ze vonden in een van de apartementen deze jongen terug. Ongelooflijk genoeg vonden ze tevens een 15 jarige jongen die op 11 jarige leeftijd verdwenen was. Dit verhaal heeft een goed einde voor 2 families!

Toen de kinderen kleiner waren heb ik altijd bij de weg op de schoolbus gewacht, maar sinds Niels op middle school zit niet meer. Toch zijn ze eigenlijk nog zo klein, en er hoeft maar een gek te zijn.

Aan gekken die het op kinderen munten geen gebrek. Een ander heel triest geval vorige week, in een dorp vlakbij. Een meisje van 22 maanden en jongen van 3 jaar die sexueel misbruikt zijn door de man die op hun paste. Het jongetje ligt nog in kritieke toestand in het ziekenhuis, deze man had op de buik van het kind getrapt, waar het kind een gescheurde mild en gescheurde darmen aan over gehouden heeft.
De beulen van Saddam zijn nog niet genoeg voor deze mensen, hoewel "onschuldig tot de schuld bewezen is". De man houdt vol dat hij het niet gedaan heeft.
Hoe vaak ik mijn eigen kinderen niet bij een babysitter heb achter gelaten, je moet er niet aan denken dat zoiets gebeurd. Dan knuffel je ze weer eens extra.

We hebben vandaag een rustig dagje gehad. Ik zou gaan skien, maar het regende, niet echt ski-weer. We hebben maar wat thuis aangerommeld.
Voor vanavond had ik "draadjesvlees" voor in de taco's in de crockpot klaar gemaakt. Het was best lekker, en weer eens wat anders. Alleen Niels vond het echt niet lekker, maar hij probeerde het wel uit.

Mijn sterretje voor vandaag; lekker met z'n allen thuis zijn, en de huiselijkheid. En dan de kinderen een extra knuffel te geven (voor zover tieners dat toelaten).

6 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Ha ha, moest wel lachen om je laatste zinnetje. Maar er zijn inderdaad zoveel gevaren voor ze! Wij hebben de kinderen ook met perfecte vreemdelingen achtergelaten in vreemde steden. Er is toch altijd een vertrouwen. Gelukkig bleek het ook altijd goed te gaan!
Nu spelen de meisjes (Katja van 16 en Saskia 11 en Tabatha 10) al een uur beneden in de basement spelletjes. Ik vind dat toch hartverwarmend. It's the little things in life!

10:14 p.m.  
Blogger Petra said...

Ik had het verhaal hier ook op het nieuw gezien. Vooral van die jongen die vier jaar is weggeweest en dan zijn emotionele moeder te horen spreken. Geweldig natuurlijk dat hij nu terug is, maar denk nog een lange weg te gaan voor ze.

9:17 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Vreselijk daar moet je niet aan denken, die onzekerheid waar je in moet leven. Ik zou niet voor mezelf instaan als ik zo iemand tegen zou komen. Je sterretje komt me bekend voor, toen wij vanmiddag naar het park reden dacht ik nog "wat bof ik met mijn gezinnetje", en daarna thuis hot chocolate drinken. *** Fijne week !

3:33 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Het inderdaad ongeloofelijk hoeveel krankzinnige mensen er op de aardbol rondlopen. Gelukkig bestaan er hier nog goede straffen om ze voor altijd achter de tralies te zetten.
Mijn kinderen zijn allebei ook alweer moeder maar zelfs nu ben ik blij als ik weer iets van ze hoor, dat gaat nooit over.
Trouwens "draadjesvlees" is het lekkerste vlees uit de crockpot.

7:21 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Ja dan is die jongen gelukkig gevonden, maar wat is er in die 4,5 jaar allemaal met hem gebeurd. Hij is ook niet naar school geweest. Zo'n jongen komt in een compleet andere wereld terug als die hij 4,5 geleden verliet. Het si te hopen dat hij goed ordt opgevangen en de hulp krijgt die hij nodig heeft.

gr Petra

1:37 a.m.  
Blogger Annemiek said...

Zeker dat die jongen nog een lange weg te gaan heeft, maar het genezen kan nu tenminste beginnen.

8:07 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?