U vraagt, wij draaien.

Hier is hij dan nog een keer, waakhond dat ie is (denkt hij). Hier is hij non-stop aan het blaffen tegen de man die de verwarmingsketel kwam nakijken. Toen Biego eindelijk even bij deze man kon komen was het net alsof hij een oude vriend tegenkwam.

Woensdag ochtenden begeleidt ik de leerlingen, dus vanmorgen stond ik al vroeg paraat op de afdeling. Maar wat is dat nu? Waar zijn de leerlingen? Even snel het rooster nagekeken, ja, het staat er toch echt, vorige week was lente vakantie. Vandaag is het toch echt woensdag he? Nou, dan maar even de lerares bellen; het bleek dat ze deze week afgelast hadden, omdat ze er niet zou zijn. Zelf was ze daar gisteren pas achter gekomen, maar ze was het vergeten aan mij door te geven. Grr... voor niks vroeg opgestaan. Maar zoals een collega zei; wat zul je vandaag veel gedaan krijgen. Ok, het dan maar positief bekijken, en inderdaad was het best een productief dagje. Ik heb een begin gemaakt met de boekenkast opruimen (vandaar die stapel troep op de bank op de foto) en de centimeters stof die er liggen weg te werken. Ik heb zelfs zilver gepoest! Niet dat we zo veel hebben. Verder nog wat latjes geverft en wastgetimmerd, en een nieuwe kapstok voor op de gang geverft.
Later kwam de man voor de verwarmingsketel, we zien al een tijdje een natte vlek onder de ketel, dus er is ergens een lek, en helaas gaan die niet spontaan weg. Nu moet er een onderdeel voor besteld worden, dus Biego's nieuwe vriend moet nog een keer terug komen.