Micky vond gisteren dat ik nog maar een keer moest gaan skien. Zo gezegd, zo gedaan. We lieten de kinderen gewoon verder slapen en vertrokken, aangezien die toch geen zin zouden hebben om mee te gaan. Het was weer een stralende dag en ik heb een uurtje geskied terwijl hij zijn ontbijt ging eten en de krant lezen. Het was zo vroeg nog vrij rustig, maar toen we weg gingen arriveerden er nog meer bussen.

Biego en het laatste restje van de grote sneeuwbal in de achtergrond.

De kinderen waren inmiddels op, en na de lunch hebben ze wat buiten gespeeld. Tim en Niels in hun t-shirt, zo warm was het toch niet. Biego en ik hebben een stuk gewandeld. Hij heeft wat aan een van zijn heupen, en kan maar moeilijk op gang komen. Als hij eenmaal weer loopt gaat het goed, tot hij weer een tijdje ligt. Dan kan hij moeilijk opstaan. Gisteravond moest ik hem de trap opdragen. De kinderen realiseren zich dat hij een dagje ouder wordt en vooral Niels heeft het er wat moeilijk mee.

Tim en Niels stonden aan de rand, terwijl Bart sneeuwballen naar hun gooide.



Tijdens ons wandelingetje.

Nog iets om even bij stil te staan; het was gisteren 20 jaar geleden dat de Challenger explodeerde. Dat is een van die dingen waarvan ik nog precies weet waar ik was toen ik het hoorde. Dat was een ramp die op iedereen grote indruk gemaakt heeft.