The good the bad and the ugly

Als kind tekende en schilderde ik al graag. Ik heb zelfs een keer een prijs gewonnen met een schilderwerkje, ik geloof in de 6e klas. Op school waren handwerken, tekenen en schilderen mijn favoriete vakken, samen met biologie (waarschijnlijk omdat we daar ook vaak moesten tekenen). Mijn vakkenkeuze kwam neer op verpleegkundige of naar de kunstacademie. Ik vond mezelf niet goed genoeg om de kunstacademie te kiezen (ja, waarom ik dat dacht weet ik ook niet, je gaat tenslotte naar school om het te leren). Ik heb geen spijt van mijn keuze verpleging, maar de interesse in tekenen en schilderen bleef. Terwijl ik nog op de opleiding verpleging zat deed ik een cursus in waterverf, waar ik meteen verliefd op werd. De lerares was enthousiast en er behulpzaam. Daarmee was het begin gemaakt. Later deed ik een cursus schilderen op een  andere plek, ook nog in Nederland. Daar werkten we met olieverf, maar ik kreeg niet goed mijn draai.
Door de jaren bleef ik af en toe nog waterverven, maar op een laag pitje, en terwijl we hier woonden deed ik een cursus figuurtekenen, ook heel leuk. Waterverf was altijd heerlijk om mee te werken en het kon ook gemakkelijk blijven liggen  met onderbrekingen toen de kinderen klein waren. Echter, als je niet regelmatig schildert of tekent wordt je roestig. De laatste jaren is er bar weinig van gekomen, je weet wel, werk, studie (en dergelijke excuses), en ik raakte gefrustreerd als een werk niet goed lukte. Afgelopen jaar heb ik weer eens de draad opgepakt, en nu met de instelling dat het niet uitmaakt wat eruit komt en het alleen voor het plezier te doen. Ja, en dan begin je weer met een opleiding en neem je nog een baantje erbij en dan zit je weer in tijdgebrek. Of misschien maar een aangepraat tijdgebrek, want er is altijd wel een uurtje hier of daar te vinden (dan maar minder tv kijken of computeren).

Dus dan hier een paar resultaten (vandaar de titel van dit blog). Er zitten fouten genoeg in, en ik ga ze als leer-stukken gebruiken, en sommige nog eens opnieuw proberen.

In de zomer geschilderd.

Dit was een van de eerste producten.  De inspiratie hiervoor was een foto op Carly's blog. Ze stond daar voor een zonsondergang en het leek alsof ze danste.

De tweede poging.

En dan nog maar een. Deze begon als een ander schilderij, maar werd niks, en toen heb ik er maar een zee van gemaakt. De kleuren van de zee zijn te grauw geworden.

Dit najaar. Een seizoen dat te kort is, maar o zo mooie kleuren.

De oprit.

Er is een plekje bij Taughannock Falls waar je zo op de waterval uitkijkt. Deze heb ik uit mijn hoofd gedaan, niet helemaal "levensecht."

Fantasie waterval. Om te oefenen om het water en kleuren goed te krijgen.

Uitzicht over het meer vanuit Taughannock Falls, "vrij vertaald van een foto." Hiervan heb ik 2 verschillende schilderingen gemaakt.

Lekker spelen met kleuren. Waterverf is best moeilijk om goed te leren. Voor je het weet lopen de kleuren door elkaar, en het is gemakkelijk om te "overwerken." Dat is hier gebeurd in het stuk onder de bergen. Maar dat is weer een stukje bijgeleerd.

Deze wil ik nog een keer over doen. Ik reed op een ochtend naar de stad, links van me donkere wolken, de zon scheen fel rechts, en het licht reflecteerde fel op een witte schuur. Ik heb hier wat teveel in de lucht gewerkt. Het fijne van werken op papier is dat ik er onder gewoon een stuk af kan knippen om de compositie misschien wat beter te maken.

Dit begon als heel wat anders. Bergen en een meer. Maar toen begon ik er wat kleuren in te doen, en werd het een prairie.

Een paar weken geleden ben ik voor het eerst in heel veel jaren naar het open figuurtekenen op een kunstschool geweest. Er is geen instructie bij. Het was heel leuk, en blijkbaar is er een tamelijk vast groepje dat hier komt, waar ik meteen in opgenomen werd. Eens kijken hoe vaak ik kan gaan, als leerlingenbegeleiding weer begint overlapt het zich.

Niet al te gek voor de eerste keer (en ja, het zijn naaktmodellen :)

Muddles in pastelpotlood (van een foto, ze blijft niet zo goed stil zitten).

En Muddles in verf.

Het uitzicht achter.

Zomaar wat.

Dit was een experiment. Eerst waterverf met zout erop gestrooid, dat geeft een leuk effect, maar het was saai, dan maar wat huisjes in de verte erbij. Goed voor een "re-do."

Gisteren was het figuurtekenen met een gekleed model, en ik probeerde portrettekenen. Dat viel nog niet mee. Een moeilijk positie leunend in die hand. De hand is te groot of te klein, en ik verkortte mijn tekentijd, want dat werd niks.

En nog een klein schuurtje .

Misschien ga ik eens een tekendagboek bijhouden, dat kon wel eens behulpzaam zijn.
Een andere uitdaging is om goede foto's te maken van dit alles! Dat lukt me nog van geen kant!