Even kort

Ik heb mijn blog aardig verwaarloosd de laatste tijd. Schrijfvoer genoeg, maar dan stapelt het zich op en weet ik niet meer waar ik moet beginnen.

Bart heeft het leuk in Nederland, elke dag krijgen we een foto en er zit een grote lach op zijn gezicht. Dat ze hem maar niet te hard verwennen anders komt hij nog niet meer terug!

Mijn werk met de leerling gaat goed, en het is niet te geloven dat we nog maar 4 weken te gaan hebben. Na een paar weken in het verpleeghuis zijn we een paar weken geleden in het ziekenhuis begonnen. Voor mij voelde het weer als een thuiskomen aan; ik zie me daar toch nog een keer terug gaan werken. Voor de leerlingen een vrij schokkende verandering, maar ze zijn dolenthousiast over wat ze allemaal leren. Ze zijn allemaal goed op weg, en ik leer zelf ook veel over begeleiding en lesgeven. Ze zijn 3 uur op de afdeling en hierna hebben we een uur "post-conference". Dan zitten we bij elkaar, en geef ik les. Het is helemaal vrijblijvend wat ik dan doe, en meestal zijn het gewoon dingen die die dag voorgekomen zijn, ik leg nog eens wat uit, of iedereen vertelt over zijn ervaringen van die dag, zodat de rest er ook van kan leren. Voor mij was dat uur in het begin heel vreemd, want tegen een groep praten is niet mijn sterkste kant. Ik ben er nu wel ingegroeid en het gaat me goed af. Het is ongelooflijk wat er in een semester verpleging gepropt wordt; daar deden wij minstens een jaar over!

Mijn zwemles gaat redelijk, alleen moet ik door de week oefenen en dat komt er meestal niet van. Ik heb het idee dat ik alles fout doe, en vooral met mijn armen doe ik blijkbaar nog steeds niet goed. Vorige week met Halloween waren er maar 6 personen (normaal zo'n 25) en dat was bijna net een prive les. Dan krijg je heel wat meer zwemtijd, maar ook heel wat meer instructie en wordt je meer gewezen op wat er verbeterd moet. Hopelijk kan ik komende week oefenen, maar ik denk toch erg aan spijbelen morgen!

Dat was het voor nu even....