Kaat, naat en sjuverig
Dat zeggen ze in Zuid-Limburg tegen het hondenweer van vandaag. Waar komt die term "hondenweer" trouwens vandaan? Onze honden vinden het maar niks. Die moest ik vanmorgen meetrekken om naar buiten te gaan. Het regende keihard, maar het was er warm bij. Een paar uur later zakte de temperatuur flink naar beneden en kregen we natte sneeuw. Nederland is ons deze keer voor met de sneeuw, iets wat nog niet is voorgekomen.
Vanavond hadden we de laatste les van Nurse as Educator en we moesten met groepjes onze voorbereidde les geven. Er waren heel wat interessante presentaties bij, en iedereen had een activiteit bedacht die we moesten doen, bijvoorbeeld rollenspel. Er zijn verschillende mensen in de klas die een tweede carriere als acteur/actrice kunnen beginnen! We zijn wel een leuke groep. Ik zal het nog missen. Om een idee te geven hoe leuk deze groep en professor is; ze had er niks op tegen als we wijn meebrachten voor onze laatste les. Dus iedereen had een dish to pass, en iemand had de wijn meegebracht.
Na de les bedankte ik de professor voor alles wat ze ons geleerd heeft, ze is wel een van de besten die ik ooit gehad heb. Ze was wat teleurgesteld toen ik zei dat ik niet verder ging met een master's, en ik zei er maar snel bij dat ik even pauze nodig heb. Je weet toch maar nooit. Ik zal al dit leren zeker missen, het stimuleert erg om steeds nieuwe dingen te moeten leren en bij andere verpleegkundigen in de klas te zitten. Dus ja, never say never.
Komende maandag is echt mijn laatste les (or is it?), in de Trends in Nursing klas.
Vandaag was de eerste dag dat ik bijna niks meer maar aan mijn hoofd had dat met school te maken heeft, alleen nog een paar vragen typen voor onze les die ons groepje deed. Dus met het donkere regenweer heb ik mijn naaimachine nog eens tevoorschijn gehaald. Ik heb nog stapels fleece liggen en zaterdag doe ik een craft sale met Deb, dus ik heb wat mutsjes gemaakt. Die craft sale is voor mij eigenlijk meer een sociale functie, want ik zou heel wat moeten verkopen om het geld voor de tafel eruit te krijgen. We zien wel.
Vanavond hadden we de laatste les van Nurse as Educator en we moesten met groepjes onze voorbereidde les geven. Er waren heel wat interessante presentaties bij, en iedereen had een activiteit bedacht die we moesten doen, bijvoorbeeld rollenspel. Er zijn verschillende mensen in de klas die een tweede carriere als acteur/actrice kunnen beginnen! We zijn wel een leuke groep. Ik zal het nog missen. Om een idee te geven hoe leuk deze groep en professor is; ze had er niks op tegen als we wijn meebrachten voor onze laatste les. Dus iedereen had een dish to pass, en iemand had de wijn meegebracht.
Na de les bedankte ik de professor voor alles wat ze ons geleerd heeft, ze is wel een van de besten die ik ooit gehad heb. Ze was wat teleurgesteld toen ik zei dat ik niet verder ging met een master's, en ik zei er maar snel bij dat ik even pauze nodig heb. Je weet toch maar nooit. Ik zal al dit leren zeker missen, het stimuleert erg om steeds nieuwe dingen te moeten leren en bij andere verpleegkundigen in de klas te zitten. Dus ja, never say never.
Komende maandag is echt mijn laatste les (or is it?), in de Trends in Nursing klas.
Vandaag was de eerste dag dat ik bijna niks meer maar aan mijn hoofd had dat met school te maken heeft, alleen nog een paar vragen typen voor onze les die ons groepje deed. Dus met het donkere regenweer heb ik mijn naaimachine nog eens tevoorschijn gehaald. Ik heb nog stapels fleece liggen en zaterdag doe ik een craft sale met Deb, dus ik heb wat mutsjes gemaakt. Die craft sale is voor mij eigenlijk meer een sociale functie, want ik zou heel wat moeten verkopen om het geld voor de tafel eruit te krijgen. We zien wel.
posted by Annemiek | 8:34 p.m.
4 Comments:
Gek toch, hier was het ook zo warm en dan opeens koud. Toch een vreemd gevoel om opeens klaar te zijn met de lessen. Tof van die lerares een lekker glaasje wijn gaat er altijd in :).
Klinkt als een leuke klas, en ook of je de deur toch op een kier houdt ;-).
Leuk dat je op een craft sale gaat staan, ik hoop dat je toch genoeg verkoopt!
Inderdaad, je weet maar nooit!
Ik moet je wel bewonderen, Annemiek! Je baan combineren met je eigen gezin, daar nog een uitwisselingsstudente bij en dan nog een bachelor behalen!!!
Petra; inderdaad tof!
Bibi; ik hoop het ook!
Elke; valt wel mee. Er blijven gewoon andere dingen liggen. Als ik dan degenen zie die full time werken, en kleine kinderen hebben (inclusief eentje die de baby naar de les meebrengt), en lessen volgen, dan heb ik het nog gemakkelijk.
Een reactie posten
<< Home