Concert

Micky had een paar tickets gekregen voor een optreden in Barton Hall van de Franse band Phoenix. Giulia wilde wel gaan, maar de vriendin waar ze mee zou gaan liet het op het laatste moment afweten. Ik vond het toch wel wat sneu, en zei dat ik wel mee zou gaan. Het was wel leuk, maar poeh, ik was vergeten hoe luid een rock concert is! Eerlijk gezegd heb ik propjes van een papieren zakdoekje in mijn oren gedaan, en dan was het nog luid genoeg. De betonnen vloer schudde ervan. Dat zal ik niet gauw nog eens doen.



Ik denk dat ik daar tevens de oudste was, behalve de Cornell politie die aan de kant stond. Het was wel leuk om eens mee te maken, en ik heb zelfs een beetje mee gedanst. Vroeger zijn we veel naar rock concerten geweest, maar ik ben het toch wel wat ontgroeid. Giulia vond het prachtig!

Nou, dan had ik het in het voorjaar een keer over hoe moeilijk het was om iemand te krijgen om een redelijk kleine klus te doen aan het huis, namelijk de schoorsteen opnieuw voegen en bijwerken. Dat was nodig omdat hij anders er een keer afvalt. Micky had iemand gevonden die het in oktober wel een keer zou doen. Ik begon me af te vragen of dit nog zou gebeuren, maar op maandag was hij opeens hier. Muddles blafte, was ze normaal nooit doet, terwijl ik nog onder de douche stond. Gauw kleren aan, en kijken wat er aan de hand was. Daar was onze schoorsteenman dus. We wisten niet dat hij zou komen, maar het klusje is nu mooi klaar. Ze doen in de zomer gewoon liever de grotere klussen, en dan de kleine dingen als er niet veel werk is.