Een weekje wel
Het "S" woord zit weer in het weerbericht. Vorige week nog in de korte broek, deze week moeten de winterkleren toch echt tevoorschijn gehaald worden. Er is geen ontkennen meer aan. De eerste sneeuwvlokjes zijn al gevallen. Niks wat blijft liggen, gewoon maar wat nattigheid.
Op een dag toen ik thuis kwam was het een gekwetter van jewelste. De robins zijn zich aan het verzamelen in groepen om richting zuiden te vertrekken. Tevens zijn er grote groepen van een een of andere vinkensoort die zich in in onze tuin verzameld hadden. Maar goed dat ik nog niet alle oude planten opgeruimd had, want de vogeltjes deden zich tegoed aan het zaad.
Wat een week is het geweest. Gewoonlijk werk ik dus part-time, 2 diensten van 12 uur, maar deze week was het zo druk dat ik zelfs aan overtijd gekomen ben (>40 uur). Er waren een paar verpleegkundigen op vakantie, 2 naar een congres, (slechte planning) en wat zieken. Doe daar een volle beddenbezetting bij en je werkt je te pletter. Vooral vrijdag was van de ene crisis naar de andere rennen. Het begon die morgen met 2 ziekmeldingen (de buikgriep heeft de kop weer opgestoken), en een verpleegkundige die waarschijnlijk niet kon komen omdat ze haar auto in de prak gereden had tegen een zelfmoordlustig hert (ze kwam later toch). Iedereen gebeld die mogelijk mee kon helpen, en gelukkig was er iemand bereidt om een paar uur te helpen. Die dag hadden we een paar patienten die het plotseling niet goed deden, nog meer crisis situaties. Wat was ik 's avonds blij om naar huis te gaan.
Terwijl ik zaterdagmorgen naar mijn werk reed, stonden er brandweerauto's met zwaailichten bij een huis hier in de buurt. Ik kon geen brand zien, maar je kon het wel ruiken. Toen bedacht ik me hoe erg je dag ook gaat op je werk, er zijn altijd ergere dingen. Dat vertelde ik later ook op mijn werk.
Die dag ging goed, geen ziekmeldingen, weinig opnames, maar nog altijd vol.
Dan nu lekker een paar dagen vrij.
Op een dag toen ik thuis kwam was het een gekwetter van jewelste. De robins zijn zich aan het verzamelen in groepen om richting zuiden te vertrekken. Tevens zijn er grote groepen van een een of andere vinkensoort die zich in in onze tuin verzameld hadden. Maar goed dat ik nog niet alle oude planten opgeruimd had, want de vogeltjes deden zich tegoed aan het zaad.
Wat een week is het geweest. Gewoonlijk werk ik dus part-time, 2 diensten van 12 uur, maar deze week was het zo druk dat ik zelfs aan overtijd gekomen ben (>40 uur). Er waren een paar verpleegkundigen op vakantie, 2 naar een congres, (slechte planning) en wat zieken. Doe daar een volle beddenbezetting bij en je werkt je te pletter. Vooral vrijdag was van de ene crisis naar de andere rennen. Het begon die morgen met 2 ziekmeldingen (de buikgriep heeft de kop weer opgestoken), en een verpleegkundige die waarschijnlijk niet kon komen omdat ze haar auto in de prak gereden had tegen een zelfmoordlustig hert (ze kwam later toch). Iedereen gebeld die mogelijk mee kon helpen, en gelukkig was er iemand bereidt om een paar uur te helpen. Die dag hadden we een paar patienten die het plotseling niet goed deden, nog meer crisis situaties. Wat was ik 's avonds blij om naar huis te gaan.
Terwijl ik zaterdagmorgen naar mijn werk reed, stonden er brandweerauto's met zwaailichten bij een huis hier in de buurt. Ik kon geen brand zien, maar je kon het wel ruiken. Toen bedacht ik me hoe erg je dag ook gaat op je werk, er zijn altijd ergere dingen. Dat vertelde ik later ook op mijn werk.
Die dag ging goed, geen ziekmeldingen, weinig opnames, maar nog altijd vol.
Dan nu lekker een paar dagen vrij.
Labels: verpleging, Vogels
posted by Annemiek | 8:43 p.m.
3 Comments:
Zwaar lijkt me dat, zoveel werken! Je hebt dus een welverdiende paar vrije dagen. Zouden die robins onze kant opkomen?
Wat goed van je dat je zo goed kan relativeren... Kan me voorstellen dat het wel heel zwaar moet geweest zijn! Doe je ook nachtdiensten? Naar het schijnt zijn die rustiger?
Groetjes,
Petra; ik denk het.
Hilde; ik heb jaren nachtddiensten gedaan, we hebben hier vaste dag en nachtdiensten. Het is niet rustiger in de nachtdienst, maar meestal minder chaotisch dan de dagdienst. Minder artsen, families, en geen onderzoeken waar patienten naar toe moeten. Maar ook minder personeel.
Een reactie posten
<< Home