Een paar dagen
Mijn Health Assessment examen woensdag was goed gegaan. Micky gedroeg zich voorbeeldig als mijn patient. Thuis had ik al op hem geoefend, dus hij kende de routine. Het is zo'n uitgebreid onderzoek dat we moesten doen, zo uitgebreid krijg je gewoonlijk niet als je bij de dokter komt. Wie heeft er ooit een Weber of Rinne test gehad? Maar je moet het allemaal kennen voor het geval dat je het nodig hebt. Naar hart en longen luisteren doen we routinematig, en vooral de harttonen zijn best moeilijk, en is het een goede herhaling geweest.
Ben wel blij dat het nu voorbij is. Alleen maandag nog een examen in management en dan zit het erop.
Woensdagavond was even een drama. DaSom was haar mobiele telefoon kwijt, ze dacht waarschijnlijk in de bus verloren. Ze mocht van haar ouders geen telefoon kopen, maar had dat toch gedaan en nog niet eens zo'n goedkope. Wat een ramp voor haar om die te verliezen, maar gelukkig heeft ze hem weer terug. Op donderdag ochtend had ze heel vroeg haar eigen nummer gebeld, en het was de buschauffeur die opnam. Ik geloof dat hij niet zo aardig deed, hij wilde met iemand spreken "die Engels sprak". Micky heeft later de telefoon opgehaald bij de busgarage, en ik zei DaSom dat ze een bedankbriefje moet schrijven en brownies bakken dit weekend voor de buschauffeur.
Hopelijk een wijze les om beter op haar spullen te letten.
Donderdag moest ik werken en na mijn werk zou ik DaSom ophalen bij een lerares thuis. Ze gingen met een groepje sushi maken om vandaag op de craft fair op de high school te verkopen. Ik was laat van mijn werk klaar, en de straat waar ik moest zijn was snel gevonden. Helaas was er geen nummer 21. Na 3 keer de straat af te rijden ben ik naar een winkel gereden op op te bellen. Grrr, het moest nummer 217 zijn. Toen ik had ik het zo gevonden.
Het was wel aardig dat ze me wat sushi meegebracht had. Dat was dan mijn eerste sushi ooit en het was best lekker.
Vrijdagavond ben ik met haar naar een toneelvoorstelling op de high school geweest, Alice in Wonderland. De kinderen gingen uiteraard niet mee naar zoiets. Het was erg goed! Een vriendin van DaSom speelde de hartenkoningin en pastte precies in die rol! Ze gaf een paar geweldig luide "off with their heads".
Vandaag heb ik me voor het eerst in zeker 10 jaar ziek gemeld. Niet dat ik nooit ziek wordt, maar het is gewoonlijk op mijn vrije dagen. Er gaat een maagvirus rond, en dat wil ik liever niet verder verspreiden. Toch is het erg vervelend om je ziek te melden, want dat is dan 1 persoon minder waar meestal geen vervanging voor gevonden wordt.
Ondertussen gaat het weer een stuk beter hoor. Morgen ga ik weer werken.
Ben wel blij dat het nu voorbij is. Alleen maandag nog een examen in management en dan zit het erop.
Woensdagavond was even een drama. DaSom was haar mobiele telefoon kwijt, ze dacht waarschijnlijk in de bus verloren. Ze mocht van haar ouders geen telefoon kopen, maar had dat toch gedaan en nog niet eens zo'n goedkope. Wat een ramp voor haar om die te verliezen, maar gelukkig heeft ze hem weer terug. Op donderdag ochtend had ze heel vroeg haar eigen nummer gebeld, en het was de buschauffeur die opnam. Ik geloof dat hij niet zo aardig deed, hij wilde met iemand spreken "die Engels sprak". Micky heeft later de telefoon opgehaald bij de busgarage, en ik zei DaSom dat ze een bedankbriefje moet schrijven en brownies bakken dit weekend voor de buschauffeur.
Hopelijk een wijze les om beter op haar spullen te letten.
Donderdag moest ik werken en na mijn werk zou ik DaSom ophalen bij een lerares thuis. Ze gingen met een groepje sushi maken om vandaag op de craft fair op de high school te verkopen. Ik was laat van mijn werk klaar, en de straat waar ik moest zijn was snel gevonden. Helaas was er geen nummer 21. Na 3 keer de straat af te rijden ben ik naar een winkel gereden op op te bellen. Grrr, het moest nummer 217 zijn. Toen ik had ik het zo gevonden.
Het was wel aardig dat ze me wat sushi meegebracht had. Dat was dan mijn eerste sushi ooit en het was best lekker.
Vrijdagavond ben ik met haar naar een toneelvoorstelling op de high school geweest, Alice in Wonderland. De kinderen gingen uiteraard niet mee naar zoiets. Het was erg goed! Een vriendin van DaSom speelde de hartenkoningin en pastte precies in die rol! Ze gaf een paar geweldig luide "off with their heads".
Vandaag heb ik me voor het eerst in zeker 10 jaar ziek gemeld. Niet dat ik nooit ziek wordt, maar het is gewoonlijk op mijn vrije dagen. Er gaat een maagvirus rond, en dat wil ik liever niet verder verspreiden. Toch is het erg vervelend om je ziek te melden, want dat is dan 1 persoon minder waar meestal geen vervanging voor gevonden wordt.
Ondertussen gaat het weer een stuk beter hoor. Morgen ga ik weer werken.
5 Comments:
Wat een geluk dat ze de telefopn terug heeft zeg! Voor het zelfde geld was ze hem voorgoed kwijt.
Ook ik heb nog nooit sushi op.
Hopelijk is het ziek zijn inderdaad van korte duur...
Gr petra
Gelukkig dat het beter met je gaat.
Sushi is absoluut mijn favoriete eten, heerlijk ! Jammer dat het hier niet te krijgen is.
Wat een geluk dat die buschauffeur haar telefoon had.
Groets
Bianca
Bianca, je moet maar eens hier op bezoek komen, dan gaan we samen sushi eten, ik ben er ook dol op!
Annemiek, ik hoop, dat je weer helemaal beter bent. Maagproblemen zijn zo vervelend!
Leuk zijn die toneelstukken altijd weer, he? En leuk voor je om nu een "dochter" te hebben om ze te gaan zien.
Van harte gefeliciteerd met je Health Assessment examen! Nog veel succes voor maandag!
Gelukkig heeft DaSom haar 'cell phone' terug!
En Sushi, ik ben er dol op!! Zou het wel elke dag kunnen eten... Helaas geen DaSom in huis die het mij wil leren...
Groetjes,
Oh lekker, sushi....! Ik moet dit weekend beslist weer eens naar de sushi-bar. Ik ben er dol op!
Fijn dat de buschauffeur de telefoon van DaSom heeft gevonden.
Een reactie posten
<< Home