Zonneschijn

Na de vraag van Wendy over hoeveel uren en vrijwilligers het kost om een huis weer leefbaar te maken, ben ik gaan zoeken naar informatie. Het antwoord heb ik niet gevonden, maar het zullen heel wat uren zijn. Deze kerkgemeenschap is al sinds de zomer bezig met het repareren van huizen. Iedereen kan hulp vragen, en krijgt die, maakt niet uit welk geloof ze hebben. De volgende keer zal ik eens vragen hoeveel huizen ze gedaan hebben.
Ik heb wel verschillende nieuwsartikelen gelezen; 900 huizen zijn verwoest, en 2000 beschadigd. Op deze site vond ik een boel foto's om een idee te geven hoe erg de overstromingen waren in en rond Binghamton.
http://www.abeservers.com/floodpics/

Er waren veel mensen die geen verzekering hadden, maar dit was een overstroming die volgens de experts eens in de 450 jaar voorkomt. (doet me denken aan de overstromingen van de Maas die eens in de 100 jaar zouden voor komen).
Sommige huizen die overstroomden stonden 1 mijl van de rivier vandaan. Bij het huis waar we aan gewerkt hebben stond het water tot aan het dak. Dat is VEEL water!
In dit huis was al veel gedaan, en vooral het vieze werk van modder ruimen, rotte en beschimmelde gipsplaten verwijderen, en alle spullen eruit halen. Dat moet ook al een karwei van dagen geweest zijn. Het is een van de laatste huizen die nog gedaan moeten worden.

Vandaag was het een stralend weertje, en alles ziet er nu zo mooi uit met de herfstkleuren en blauwe lucht. Vanmorgen eerst even snel wat huishouden gedaan, en een stukje met de hondjes gewandeld. Daarna gingen Micky en ik kano varen. Onderweg naar het meer zagen we een wasbeertje op de weg zitten. Hij zat verdwaast te kijken, en had waarschijnlijk hondsdolheid of een andere ziekte, want je ziet ze normaal niet overdag, het zijn nachtdiertjes. Ik wilde vanuit de auto een foto maken, en kwam er achter dat ik het geheugenkaartje gisteravond niet terug erin gezet had. Poepie, alweer geen foto's van het meer.

Het was er prachtig hoor, jullie moeten het zo dan maar geloven. Een paar weken geleden waren alleen de bomen aan de waterkant knalrood verkleurd. Nu waren deze bijna kaal, en is de rest aan het verkleuren.
Het was heerlijk relaxed om rond te dobberen. Een eind het meer op en dan linksaf is een beekje waar we opgingen. Het was er zo vredig en stil. We zagen allerlei vogels: 2 reigers, koolmeesjes, vlaamse gaaien, eenden en spechten. Ook nog een paar schildpadden, eentje die aan het zonnen was op een boomstam, en een andere zagen we onder water zwemmen langs onze kano.
We dobberden maar wat en genoten van de zon. Deze beek is maar zo'n halve kilometer lang, en dan kom je bij een beverdam en kun je niet meer verder. Bevers hebben we nog niet gezien trouwens.
Daarna weer terug een eind het meer op, en dat was het einde van de rit. Waarschijnlijk het laatste kano tochtje van het jaar, maar je kunt altijd hopen op nog eentje.

Vanmiddag weer met Bitz naar de hondetraining. Niels ging alleen mee, Tim en Micky gingen gras maaien.
Deze keer was Bitz niet bang en verstopte ze zich niet tussen onze benen. Helemaal op het einde snuffelde ze zelfs neuzen met een grote husky. Dat was dapper hoor! Het zijn ook allemaal zo'n grote honden. Ik ben wel blij dat het al zo snel beter gaat.
Eerst moesten ze allemaal herhalen wat we de vorige week geleerd hadden, en daarna leerden we de nieuwe commando's; down (liggen), en leave it (iets met rust laten).
Down was erg moeilijk te begrijpen voor Bitz. Als ze zit moet je met een snack proberen om haar aan het liggen te krijgen. Bitz keek me alleen maar aan en keek naar die snack, maar snappen deed ze het niet. Dat proberen we er deze week in te krijgen. Kibbels heeft hier geen problemen mee. Je zegt sit, en even later ligt ze op haar rug.
Voor "leave it" moesten we met de hond langs een bakje voer lopen, dat mogen ze dan niet aanraken. Dat deed Bitz ook goed.
Na deze oefening werd een tunnel opgezet, en daar moesten we onze hond door laten lopen door haar te lokken met een snack. Bitz had hier geen moeite mee, andere honden vonden het maar griezelig. Nadat iedereen het met succes gedaan had, werd de tunnel langer gemaakt, en gingen ze er nog een keer doorheen. Bitz vond dit wel een leuk spelletje.

Verder nog maar even van het zonnetje genoten. Micky liet het vieze "s" woord al vallen voor volgend weekend, maar dat is nog ver weg, we zullen zien. Het is er mij nog veel te vroeg voor. S=sneeuw.