Alweer een hondenverhaal
Vanmorgen een lekker lange wandeling met de hondjes gemaakt. Eigenlijk is dit een mooie tijd van het jaar, maar de zon mocht eens wat meer schijnen. Alles is zo nat en druilerig. De bomen verkleuren aardig, en als ze zoals nu nog wat groen zijn, is het op zich mooist met de afstekende gele en rode kleuren. Foto's heb ik onderweg niet gemaakt, want met de hondjes heb ik mijn handen wel vol.
Met hun lopen gaat redelijk. We hebben nu een soort harnasjes voor hun, "Easy Walk", waardoor ze niet kunnen trekken aan hun lijn. Dat is althans de bedoeling, maar aangezien het beagles zijn die hun neus volgen, is er bijna geen houden aan als ze een vers spoor van een konijn of eekhoorn ruiken. Het zijn net een paar lopende stofzuigers soms, met hun neus op de grond.
Onderweg stopte opeens een UPS truck naast me, en de bestuurder vroeg "Do you guys want a biscuit?". Dat was dus voor de hondjes bedoelt. Hij gaf me 2 hondekoekjes voor hun. Ik vond het wel grappig. Net zoals onze postbode heeft een UPS man dus hondekoekjes bij zich om vriendjes te worden met de honden waar ze leveringen doen.
Een stuk verder kwam een grote zwarte hond tegen ons blaffend een oprit afgerend, terwijl er een auto aankwam. Ik riep hard "stop, stop" en de hond stopte warempel ook nog net op tijd. Pff! Het nadeel van het lopen over landwegen zijn de loslopende honden, hoewel ik nog nooit een gemene tegen gekomen ben. Ik ben wel altijd bang dat ze de weg op rennen, zoals deze bijna deed.
Met hun lopen gaat redelijk. We hebben nu een soort harnasjes voor hun, "Easy Walk", waardoor ze niet kunnen trekken aan hun lijn. Dat is althans de bedoeling, maar aangezien het beagles zijn die hun neus volgen, is er bijna geen houden aan als ze een vers spoor van een konijn of eekhoorn ruiken. Het zijn net een paar lopende stofzuigers soms, met hun neus op de grond.
Onderweg stopte opeens een UPS truck naast me, en de bestuurder vroeg "Do you guys want a biscuit?". Dat was dus voor de hondjes bedoelt. Hij gaf me 2 hondekoekjes voor hun. Ik vond het wel grappig. Net zoals onze postbode heeft een UPS man dus hondekoekjes bij zich om vriendjes te worden met de honden waar ze leveringen doen.
Een stuk verder kwam een grote zwarte hond tegen ons blaffend een oprit afgerend, terwijl er een auto aankwam. Ik riep hard "stop, stop" en de hond stopte warempel ook nog net op tijd. Pff! Het nadeel van het lopen over landwegen zijn de loslopende honden, hoewel ik nog nooit een gemene tegen gekomen ben. Ik ben wel altijd bang dat ze de weg op rennen, zoals deze bijna deed.
posted by Annemiek | 4:16 p.m.
4 Comments:
Ik vind je hondenverhalen hartstikke leuk! En wat een knuffels zijn het op de foto's!
Annemiek, van mij mag je ook gerust blijven vertellen over jullie hondenavonturen hoor! En vooral ook nog van die foto's plaatsen!
Weet je, zelf ben ik ook altijd bang dat ik tijdens zo'n wandeling eens een gemene hond tegen ga komen die in gevecht met mij of Dusza zou gaan. 'k Heb dan ook altijd een tasje met hondensnoepjes bij me, in die hoop dat die me dan een beetje gaan helpen. ;-)
Ik vind je verhalen ook leuk, en helemaal dat van die UPS guy, wat een andere benadering hebben amerikanen toch, die denken in oplossingen en niet in problemen, ik zie het hier vaak anders. Fijn weekend met je gezin, en ook werkse !
Wat een heerlijk stel zo samen. Zo lief naast elkaar slapend. Geweldig dat ze allebei bij jullie mochten komen wonen.
En ja....., van mij ook geen enkel probleem met honden verhalen hoor ;-)
Groetjes Petra en knuf voor de doggies
Een reactie posten
<< Home