zaterdag, oktober 14, 2006

Bij leren

Allereerst allemaal bedankt voor de commentaren op mijn blog. Het is elke keer weer leuk om te lezen!

Onder het motto "If you can't beat them, join them" heb ik een bankje gemaakt voor de hondjes, zodat ze naar buiten kunnen kijken zonder op onze bank te zitten.
De oude speelgoedkist met een deken er op en klaar.


Vrijdag de 13e was geen ongeluksdag, maar wel erg druk op mijn werk. Er is bijna elke dag wel wat waardoor we ons uit de naad werken. Toch doe ik de meeste dagen mijn werk nog met plezier, hoe gek dat ook klinkt.

Vandaag ben ik naar een symposium geweest over CVA's, ofwel beroertes. Het was voor artsen en verpleegkundigen en we hebben veel geleerd. Er waren een paar artsen uit een klein ziekenhuis in Pennsylvania, en die hielden een praatje over hoe ze hun stoke programma hebben opgezet. Een van hun zei iets waarvoor ik hem een dikke duim wilde geven; "geef geen order om ieder uur neuro checks te doen bij een patient, want dan kun je er net zo goed zelf bij blijven. Dat neemt gewoon tijd van de drukke verpleegkundige weg", en hij zei ook nog iets over hoe belangrijk verpleegkundigen zijn. He, een arts naar mijn hart :)

Ons ziekenhuis wil een "designated stroke center" worden, een plek waar alle patienten uit de omgeving gebracht worden die verschijnselen van beroerte hebben. Een paar van de criteria zijn dan een patient met beroerte verschijnselen binnen 10 minuten na binnenkomst gezien moet worden door een arts, 25 minuten tot de CT gedaan is, en 60 minuten tot eventueel tPA gestart wordt, een medicatie die stolsels oplost. Er is maar een beperkt aantal patienten die voor tPA in aanmerking komen; bij een te hoge bloeddruk kan het bijvoorbeeld niet gegeven worden omdat het risico voor bloedingen te hoog is. Maar als er meer dan 3 uur verstreken is, is zelfs de kans om het te geven verkeken.
We voldoen al aan de criteria voor stroke center, maar het moet nog allemaal officieel worden. Hierbij hoort ook de extra scholing van de verpleegkundigen.

Er werd verteld over de verschillende onderzoeken die in de afgelopen 20 jaar gedaan zijn in behandeling van beroertes, en de laatste 10 jaar is gebleken dat tPA in sommige mensen helpt, maar dan moet het binnen 3 uur na het begin van beroerte verschijnselen gegeven worden. Daarna helpt het niet meer, en kun je meer schade veroorzaken. Dat is een erg korte tijd, en tijd=hersenen. Bij een beroerte gaan er elke SECONDE 32000 neuronen dood, elke MINUUT 1,9 miljoen!

Een rontgeloog vertelde over de verschillende CT's en MRI's die gedaan kunnen worden. De CT is zo enorm verbeterd in de laatste 20 jaar. Hij liet foto's van toen en nu zien, wat een verschil. Ik weet nog toen we in Venlo de eeste CT scanner kregen en hoe verbaasd ik was over de foto's. Zo ook een aantal jaar geleden toen we hier onze eerste MRI kregen. Dat zijn bijna beelden uit een anatomie boek. Nu liet deze arts beelden zien waar je de bloedvaten in 3D kunt zien, en rond kunt laten draaien, zodat ze van alle kanten bekeken kunnen worden.

Voorkomen is nog altijd beter dan genezen, en een paar van de belangrijkste dingen die iemand kan doen is stoppen met roken, en hoge bloeddruk behandelen.

Even mijn bijdrage aan voorlichting over beroertes;

De symptomen van beroerte:
Verlamming van arm, been of gelaat (de mondhoek die aan 1 kant scheef staat)
Gevoelsstoornissen in arm, been of gelaat (tintelingen bijvoorbeeld, of het gevoel alsof het lichaamsdeel niet bij je hoort)
Verwardheid, moeite om te spreken of om mensen te begrijpen
Gezichtsstoornis in een of beide ogen
Loopmoeilijkheden, duizeligheid of evenwichtsstoornissen
Plotselinge hevige hoofdpijn

Als iemand in je omgeving deze verschijnselen heeft (en soms heeft de persoon zelf het zelf niet eens in de gaten), wacht dan niet, maar bel meteen een ambulance! Niet de huisarts, niet de taxi, niet zelf naar het ziekenhuis rijden, maar de ambulance! Tijd=hersenen, en er is alleen maar die 3 uur periode dat tPA gegeven kan worden. De tijd dat de verschijnselen begonnen is ook heel belangrijk om te weten, anders wordt tPA ook niet gegeven.
En nu maar hopen dat niemand ooit de ambulance hiervoor hoeft te bellen, want het is een rotziekte.

4 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Bedankt voor de broodnodige info die je via je blog hebt gegeven. Het is goed om te weten, en inderdaad noodzakelijk ook, helaas. Ik hoop dat ik er nooit getuige van ben, maar als dat dan toch gebeurd, dat ik dan wel juist kan handelen ! Wat leuk dat bankje voor the dogs ! Ze willen toch graag naar buiten kijken...

12:22 p.m.  
Blogger Petra said...

Ja, het is doodeng om mee te maken, als iemand een beroerte krijgt. Het is mij in Nederland een keer overkomen, dat iemand op de fiets voor me er een kreeg. Ze viel zo van haar fiets, heeft enorme indruk op mij als tiener gemaakt, natuurlijk. Goed, dat jullie er training voor krijgen.

7:08 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Leuke bank voor de doggies!

Heb pas zaterdag beseft dat het vrijdag de 13de was geweest. Dus geen ongeluksdag voor mij...

Bedankt voor je info over beroertes. Hopelijk heb ik het niet nodig. Wel goed om te weten dat je er best de ziekenwagen bij haalt... Dat zal ik niet meer vergeten...

2:40 p.m.  
Blogger Annemiek said...

Wendy, wat erg van je vader, maar wel super dat hij actief blijft, en er goed mee om gaat.

Ja, ik hoop ook dat niemand de info nodig heeft, maar je weet echt nooit.

8:22 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?