Vannacht heeft het flink geregend, en alle pollen zijn even weggespoeld. Het is dan even weer schoon.
Ik moest de minivan weg brengen om de voorwielen weer in balans te brengen. Nadat ik vorige week de sneeuwbanden eraf had laten halen trekt de auto zo hard naar rechts, goed om in de greppel terecht te komen. Micky en ik gingen weg met 2 auto's, mijn auto afgeleverd, en hem naar zijn werk gebracht. Maar eerst moest hij nog bij Tops zijn ijsthee halen, en heb ik maar meteen wat boodschappen gedaan. Toen moest hij nog even zijn ontbijt halen. Hij heeft een plek ontdekt, het is een piepklein restaurantje wat in een woonwijk gevestigd is. Volgens mij is het gewoon een grote woonkamer in het huis die omgevormd is tot restaurant. Het is wel populair, maar met 20 mensen zou het propvol zitten. Er wordt gekookt achter de balie, waar ook de barstoelen voor staan. Het moet wel lekker eten zijn, want de kok, een oude man die het goed bij kon houden, had het razend druk. Micky nam zijn prakje mee, en ook een bestelling voor zijn collega.
Nadat ik Micky had afgezet wilde ik gaan wandelen in Buttermilk Falls park, maar dat pad was nog gesloten. Er zat genoeg water in de waterval na de regen van vannacht.

Buttermilk Falls

Dan maar naar Home Depot om wat worteldoek te halen. Ik las daar over op Petra-in-North-Carolina's blog en er viel bij mij een kwartje. Wat een goed idee, dat kan ik ook wel eens uit proberen! Dat heb ik dus gehaald, en nog een soort rand om om een tuintje te leggen. Op weg naar huis kwam ik langs een kwekerij, en daar ben ik ook nog even gaan kijken. Ik heb me ingehouden, alleen een clematis gekocht om tegen de wagenwielen te zetten, en nog 1 bloemetje. Ik zei wel toen ik afrekende dat ik nog eens terug zou komen. Nou, ik kon toch niet zonder wandeling, en ik heb in Treman Park een rondje gelopen. Het pad dat een paar weken geleden nog niet open was, was nu wel open. Heerlijk genieten!

Het is alweer hetzelfde verhaaltje, maar toch weer elke keer nieuw om hier te zijn.

Dit was iets vreemds. Dit bouwsel stond in het water. Het moet wel sterk zijn in dit hardstromend water.

Alles is opeens zo groen.

Op hem (of haar) stapte ik bijna.

Thuis heb ik een tijd in de tuin gewroet, en vanmiddag was er een kleine vergadering op mijn werk. Een paar mensen hadden laatst een brief geschreven die door bijna iedereen ondertekend was, over het ontslag van onze manager, en om onze steun te betuigen voor haar. Het hoofd van de afdeling had alle ondertekenaars uitgenodigd voor een vergadering. Het ging best goed, we hebben kunnen luchten, maar over het hoe en waarom kan het hoofd verder ook niet uitweiden. Ondertussen in deze ex-manager weer aan het werk op een andere afdeling en ze heeft daar haar draai gevonden gelukkig.

Niels had me gisteren gevraagd of hij naar het toneelspel op school kon gaan. Dat vond ik prima, want normaal wil hij nooit. We komen er net van terug, en het was leuk. Het was "Once upon a mattress", een variant op het sprookje van de princes en de erwt. Het zijn allemaal 11 tot 14 jarige kinderen, ze hadden het heel goed gedaan, en het was een hele productie. Niels vond het ook leuk, maar hij had grote stukken van de repetities al gezien, dus soms vond hij het saai. Eigenlijk was het leuk om eens alleen met hem op stap te gaan.

Nou, de auto rijdt nu iets beter, hij trekt niet meer naar rechts, maar een klein beetje naar links...