donderdag, mei 11, 2006

TC3


Dit is de salade die ik gemaakt had voor de babyshower gisteren. Het was heel lekker, dus hier het recept. Wel in het Engels, sorry.

Honey dressing (below)
3 cups cut-up cooked turkey or chicken
1 ½ cups seedless grapes
1 can (8ounces) water chestnuts, drained and chopped
1 small can mandarin oranges2 stalks of celery, chopped
¼ cup toasted slivered almonds
(optional: ¼ cup sliced green onions with tops, ¼ cup chopped green pepper)
Toss ingredients with the honey dressing, cover and chill for 2 hours

Honey dressing
¼ cup vegetable oil
2 tablespoons vinegar
1 tablespoon honey
¾ teaspoon salt
dash of pepper
4 to 6 drops red pepper sauce

De babyshower was leuk; het was voor 4 (!) collega's die allemaal in de eerste week van juni uitgeteld zijn. Ik moet zo lachen als ik ze bij elkaar zie met hun rijpe watermeloen buiken. Lachea is wel de dikste, 2 weken geleden had ze nog een basketbal als buik, nu is het de grootte van 2 basketballen. Emily krijgt haar derde kindje, eigenlijk een ongelukje zei ze, want haar jongste is pas een jaar. Zelfs met de beste planning gaat het wel eens verkeerd, maar ze is er toch heel blij mee. Carrie heeft een buik alsof ze net 4 maanden zwanger is, maar ze is lang. Voor haar en Erin zijn het de eerste kindjes. Erin zal thuisblijf moeder zijn, iets wat hier eigenlijk niet zo vaak voorkomt.

Bart had vandaag zijn plaatsings examen op TC3. Omdat hij nog altijd niet zijn rijbewijs heeft moest ik wel mee. Hij heeft er wel zelf naar toe gereden, en het rijden gaat eigenlijk heel goed.
Bij TC3 moesten er eerst een stel papieren worden ingevuld. Daarna deed hij examen, terwijl ik wachtte, gelukkig had ik een boek meegenomen. Uren later was hij klaar, en hij had al met een counselor gepraat en zijn lessen vastgelegd. Hij neemt biologie, engels, wiskunde, 3 korte computer lessen van ieder 5 weken, geschiedenis, en het verplichte gym. Het examen had hij heel goed gedaan zei hij, het was wiskunde, engels schijven en begrijpend lezen.
Hij heeft ondertussen zijn beslissing genomen; hij gaat op kamers. Bij TC3 zijn een paar gebouwen met “dormetories”. Het zijn units van 4 slaapkamers die gezamelijk een keukentje en badkamer hebben. Ik ben benieuwd hoe dat hem zal bevallen. TC3 ligt vlakbij een klein dorp, maar er is niks heel dichtbij.
Ik zei hem wel dat ik als moeder me toch altijd zorgen zal maken, of hij er gaat wonen, of als hij iedere dag op en neer zou rijden. We hebben de aanbetaling gedaan, dus nu wordt het helemaal echt.

Op maandag is 4noord weer open gegaan, en onmiddelijk nadat we patienten hadden overgeplaatst kreeg ik al een opmerking van een nieuwe patient hoe stil en rustig het was op de afdeling. Het is ongelooflijk hoe het verschil is. Als je 30 patienten op 1 afdeling hebt, heb je ook meer personeel, bezoekers en artsen rond rennen, dan als er maar 20 patienten liggen. Het geeft een rustiger gevoel voor iedereen. Het is nog net zo goed druk voor ons, want we hebben ieder nog de zorg over 5-7 patienten, dat veranderd niet, maar er is minder actie om je heen en dat maakt het wat beter handelbaar.


Voor vandaag is er eindelijk wat regen voorspeld. Het heeft al zeker 2 weken niet geregend, misschien wel meer. Iets dat voor hier abnormaal is, maar we hebben lekker van alle zonnige dagen genoten. Ik hoop dat niet alle “zon” dagen voor het jaar zo opgebruikt raken. Regen kunnen we nu wel gebruiken. Alles is zo droog, en ik hoor overal om me heen mensen zeggen dat ze dit jaar voor het eerst allergische reacties hebben. De pollen zijn extreem erg, de regen moet ze weg wassen. Als ik ’s morgens de gele poeder van de tafel op het terras afveeg, ligt er ’s middags weer net zo veel op. Ook ik zit te niezen, snotteren en krab zowat mijn ogen uit van de jeuk.
Normaal begin ik pas allergische reacties te krijgen in het najaar van de “ragweed”, maar dit jaar al zo vroeg. Ik gebruik Nasal Chrom, iets om allergien te voorkomen, maar dat helpt nu niet meteen als je ze al hebt. Daar zal ik over een paar weken pas baat bij hebben. Verder heb ik nog wat Zyrtec staan, een medicijn op recept (handig als je je arts af en toe in het ziekenhuis ziet, hoef ik niet naar haar praktijk om een nieuw recept te halen). Dit zou een middel zijn waar je niet suf van wordt. Ik neem maar een halve pil in, dat blijkt me goed te helpen, maar dan moet ik wel bezig blijven, want zo gauw ik zit vallen mijn ogen dicht.
Maar alles kan erger zijn, en dit gaat ook weer voorbij.

6 Comments:

Blogger Petra said...

Hoi Annemiek,

Dat lijkt me toch best even slikken, dat Bart op kamers wil! Natuurlijk is hij dan nog vrij dicht bij huis, ik vrees, dat die van ons wel op kamers zullen moeten :(.
Bij Kai's orthodontist werkt een vrouw van onze leeftijd (heeft tieners) of ietsje jonger en ze is hoogzwanger. Iedere keer dat ik haar zie bedenk ik me, hoezeer ik daar geen zin meer in zou hebben! De babietjes van anderen zijn schattig, maar zij huft en puft en dan die slapeloze nachten!
Fijn om het weer rustiger en ruimer te hebben in het ziekenhuis. En ik wens je sterkte met de allergieen, hier is het vandaag wat minder door de regen, hopelijk zijn de auto's schoongespoeld!

9:35 p.m.  
Blogger kastelke said...

Annemiek, hoe grappig: het is die Zyrtec waar ik ook als een blok van in slaap val! (maar ondertussen heeft m'n echtgenoot wel twee van die andere middeltjes gekocht die je doorgegeven had).
Kinderen die op kamers gaan... Gelukkig zijn we daar nog ver af! Maar het is zoals je zegt: als ze zich dagelijks zo ver moeten verplaatsen, dan maak je je ook zorgen.
De foto van dat slaatje is wat donker uitgevallen, maar als ik het recept lees, dan ziet het er wel iets uit dat ik lekker vind!
Misschien moet je de patiënten maar aanmanen om hun bevindingen door te geven aan de directie? ;-)

3:27 a.m.  
Blogger Annemiek said...

Petra, wat het echt betekend als Bart op kamers gaat zal ik over een paar maanden denk ik pas echt realiseren. Nu ben ik er nog nuchter onder, en ik denk dat hij er zelf veel verwassener door zal worden.
Ha, ja, babies zijn lekker om even te knuffelen, maar het gedoe er omheen... Vandaag hoorde ik het leuke verhaal van de dochter van een collega, die op 41 jarige leeftijd opeens in verwachting is, ze kon nooit geen kinderen krijgen!

Elke, dat jij ook zo suf van die Zyrtec wordt! No drowsy, ha!
Ja, de foto is wat donker uitgevallen, jammer.
En het ziekenhuis stuurt na ontslag naar iedere patient een enquete, en wij krijgen de resultaten ook te zien. Als ik een compliment hoor, zeg ik ze altijd om het op de enquete te zetten.

5:28 p.m.  
Blogger Annemiek said...

verwassener=volwassener
Ik kon wel aan de Zyrtec zitten!

5:30 p.m.  
Blogger kastelke said...

Annemiek, ben je zeker dat je niet aan de Zyrtec zit, want je 'verwassener' staat in je post die nà deze post komt (die over wandelen in het park & bezoek aan de garage). LOL!

4:38 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Oeps, 41 en nooit kinderen kunnen krijgen en dan plots zwanger... Het zou mij ook nog eens kunnen overkomen! Heb wel 2 adoptiekindjes, maar ook echt niet de behoefte om nog een 3de kindje te krijgen... Ben eindelijk uit de luiers en slapeloze nachten! Zal maar eens met de gynecoloog gaan praten...

Hoe oud is Bart? Wel een grote stap om op kamers te gaan wonen... Maar toen ik 18 was vond ik het zelf wel heerlijk!

Fijn dat 4noord terug open is!

Groetjes

12:03 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?