Wandelingetje

Wat een mooie dag. Daar kan ik helemaal blij van worden. We hebben dagenlang regen gehad, en dan nu weer een zonnetje, heerlijk. Ik heb een lange wandeling met Muddles gemaakt en zij was er ook helemaal blij van.
Een stukje hier vandaan is een stukje bos omgezaagd en een man was bezig met klotsen hout in een dumptruck te laden. Hij riep me toe met de vraag of de hond een hondenkoekje mocht. Ja, dat mocht Muddles wel. Hij klom helemaal van zijn laadbak naar beneden om binnen in de truck wat snacks te pakken voor Muddles. Wat een hondenliefhebber! Hij vertelde dat hij zelf 2 labradors heeft, en de derde pas overleden is. Hij was er nog verdrietig van. We maakten een praatje en Muddles en ik wandelden weer verder. Leuk zo'n ontmoeting. Het is verbazend hoeveel mensen hondenkoekje bij zich hebben. De postbode, stroomopnemer en olieleverancier hebben ze bij zich voor zelfbehoud, maar om dan ook zomaar iemand die daar in het bos aan het werk is, grappig. Een paar kilometer verderop waren ze aan de weg bezig, en Muddles keek al heel verwachtend naar die mannen, maar helaas, ze kreeg niks aangeboden.
Ik heb het ook al eens meegemaakt dat mensen zomaar stopten met de auto om me te vertellen dat ze het een mooie hond vinden, of vragen wat voor ras het is.

Gisteren was ik weer begonnen met werken. Gelukkig een niet al te drukke dag, zodat ik er lekker weer in kon komen.
Ik ben deze week weer eens begonnen met schilderen. Dat is er de laatste jaren flink bij ingeschoten. Moeilijk hoor om de draad weer op te pakken, net alsof je veel dingen weer opnieuw moet leren. Ik heb nog niks geproduceerd dat het waard is om te laten zien. Nog maar flink oefenen en doorzette!