Een paar dagen

Zondag

Zaterdagavond hadden we al afscheid genomen van de familie. Vicky en schoonmama gingen al heel vroeg in de ochtend terug naar Los Angeles. Wij sliepen een beetje uit en waren om 11 uur weer op pad. De weg ging vandaag noordwaarts, vooral door landbouwgebieden. Je ziet dan hoeveel Califonie verbouwd, en waarom ze bijvoorbeeld de fruitvliegjes buiten willen houden en die inspectie doen bij binnenkomst van Californie. De staat is qua ligging een beetje een eiland, met een oceaan aan een kant, bergen in het noorden en woestijn in het oosten die een natuurlijke muur vormen tegen insekten die de oogst kunnen aantaste.

We zijn tot Redding doorgereden, een rit van ongeveer 4 uur, wel allemaal recht toe recht aan autoweg. We zijn een kijkje gaan nemen bij de Shasta Dm, de een na grootste in de VS.






Uitzicht vanaf de dam.



Voor pa:


Het gebied rond Redding is prachtig, met veel recreatie activiteiten. Heeeel lang geleden hebben op een van de meren gewaterskied, maar dat is een ander verhaal.
Heet is het wel weer, 95F.

Hierna hebben we een hotel gezocht, en gemakkelijk wat gevonden. Een Best Western, en we hebben vanavond lekker gezwommen. Het water is net badwater, precies goed voor mij.

Maandag

Vanmorgen weer op pad, om 9 uur deze keer. Vanuit Redding gingen we via route 299 en route 89 naar het McArthur Burney Falls Memorial State Park. Het was wel een flink rondje waarop ik me verkeken had hoe lang het zou duren. Het helpt ook niet als er veel wegconstructie is, en er langzame RV's en vrachtwagens voor je rijden. Het was wel een hele mooie route en het park was prachtig.

Het zijn wel ongeveer de mooiste watervallen die ik ooit gezien heb. Boven was het 78F, en beneden bij de waterval net een heel ander klimaal en heel koel.









De lucht rook alsof er veel mensen een kampvuurtje aan het stoken waren: er waren ergens in de buurt bosbranden. Het uitzicht op het meer bij het park was zo wazig dat je de bergen aan de andere kant bijna niet kom zien. Pas toen we op route 89 waren klaarde de rook op. We hadden een prachtig uitzicht op Mount Shasta.






Ingezoomd



In het plaatsje Cottage Grove hebben we een hotel gevonden. We wilden nog naar de kust maar ik denk dat we morgen meteen doorrijden naar Seattle. Die extra stukken plakken toch wel erg veel rijtijd eraan vast, en echt goed zien kun je toch niks als het snel moet. Dat elke dag verkassen naar een ander hotel is best vermoeiend. We zijn 3 nachten in San Francisco geweest, en blijven nog 2 nachten in Seattle, maar voor de rest was het elke nacht een ander plekje.

Dinsdag

Vandaag zijn we de rest van de weg naar Seattle gereden, nog een stuk of 4 uur rijden. We zijn bij het Seaquest State Park gestopt om te picknicken, en daarna naar het Mount St Helen's visitor center gegaan. Daar wilden ze $3 per persoon om de tentoonstelling te bekijken, en we daar voelden we niks voor. Ik heb er genoeg documentaires over gezien. Achter het gebouw is een meer met een wandelpad, en daar hebben we een stuk gelopen. Het is moerasland, en al snel hadden de jongens kikkervisjes ontdekt die zo groot als een golfbal waren, en hele grote vissen. Dat was wel leuk om ze te bekijken.


Heel in de verte ligt Mount St Helen's, maar op de foto is het niet te zien.



Tegen 5 uur waren we in Seattle, en nu zitten we voor de komende 2 nachten in een hotel bij het vliegveld. Vanavond hebben we lekker met z'n allen gezwommen. Wel leuk zo, een beetje familietijd.