One small step...
Waar was je 40 jaar geleden? Dat was de vraag die enkelen van ons elkaar stelden dit weekend. De mensen die oud genoeg zijn weten het nog precies. Iedereen zat gefascineerd naar wazige zwart-wit beelden op tv te kijken: 1 collega hoogzwanger en miserabel, een ander als 11 jarige jongen. Hier in de VS was het 's middags op tv, in Nederland was het al laat in de avond. Ik weet nog goed dat onze ouders ons hiervoor extra laat naar bed lieten gaan. Ik was 7 jaar en zo laat op mogen blijven was natuurlijk feest. Ik snapte dat er iets belangrijks aan de hand was, maar wat voor iets groots drong nog niet helemaal tot me door. Dat kwam later pas. Toen was ik blij dat ik die eerste mens op de maan "live" heb mogen meemaken als kind, en ik ben altijd geinteresseerd gebleven in de maanlandingen en ruimtevaart.
posted by Annemiek | 4:21 a.m.
4 Comments:
Ik was er nog niet... Zelfs niet in de planning ook ;-)
Maar het is mooi om de beelden nu ook te zien.
Wij woonden nog in Senegal en ik kan me niet herinneren, dat we er daar naar gekeken hebben. Ik ben wel altijd gefascineerd geweest door ruimtevaart en Rick ook. Een shuttle lancering meemaken is een grote wens van ons beiden.
Wat leuk dat je dat hebt meegemaakt!
Ik kan me wel voorstellen dat het een flinke indruk heeft gemaakt. Ik vind het ook nog steeds indrukwekkend al was ik toen nog niet eens geboren.
Ik was nog te klein om te mogen kijken en zou er ook geen hout van begrepen hebben. Wat me altijd wel verbaasd heeft is dat er zo veel tijd en geld richting ruimte-onderzoek gaat (uiteraard voor het geval deze aarde vergaat en er elders een overlevingskans is voor de mensheid /en of er leven is buiten deze aardbol, dat geloof ik trouwens vast en zeker) maar de aarde zelf heeft nog zoveel geheimen diep onderzee. Dat vind ik net zo interessant.
Een reactie posten
<< Home