De rest van de vakantie
Woensdag
De jongens vinden dat ze genoeg natuur gezien hebben, en Niels wilde graag naar het aquarium gaan, dus dat hebben we vanmorgen gedaan. Het is niet zo groot, maar wel mooi.
Twee werelden.
De zeesterren kun je aanraken. Ze zijn zachter dan ik dacht.
Hoeveel vissen zie je?
Hierna zijn we naar het centrum van Seattle gegaan. Onder de space needle ligt het science fiction museum.
Bij een verhaal vanuit Seattle hoort natuurlijk een foto van de Space Needle.
Ik had er niet teveel van verwacht, maar vond het erg leuk om te zien. Zelfs voor iemand die maar matig van science fiction houdt zou dit leuk zijn om te zien. Vroeger heb ik veel sci-fi boeken gelezen, en ik kende toch wel erg veel van de films. Er staat spul van de meeste sci-fi films, maar ook van films die ik niet zo meteen als sci-fi zou zien. Er was ook een tijdelijke tentoonstelling over de muppets, en kinderen konden met muppets "muziek' maken.
In het science fiction museum mocht je geen foto's maken, maar deze auto hing bij de ingang. De auto uit Blade Runner.
We zijn ook nog even de muziek hall of fame ingelopen, maar daar waren we snel weer uit. Het is niet echt ons ding.
Een toren van gitaren in de muziekhal.
We zijn een tijdje terug gegaan naar ons hotel, en daarna zouden we Joris en Karleene ontmoeten om samen te gaan eten. Ze hadden ons een restaurant gegeven waar we elkaar zouden ontmoeten, de Old Spagetti Factory. We dachten dat het wel gemakkelijk te vinden zou zijn, maar het duurde een uur van rondrijden en een paar keer Joris bellen voor aanwijzingen. Onze GPS dacht dat we nog altijd in San Francisco zaten, dat was niet zo behulpzaam.
Het was leuk hun te zien. We hebben Joris zo'n 7 jaar niet gezien, toen was hij nog een tiener. Zijn bruiloft hebben we ook moeten missen, en Karleene kenden we nog niet. Het was een heel gezellig etentje.
Het bleek dat we Monique net zouden missen, die zou vrijdag aankomen voor een bezoek aan hun!
Later die avond hebben we weer gezwommen in het hotelzwembad. Voor de afwisseling was het eens een keer een hotel met warm water, en dan wil ik ook wel meedoen. Niels is altijd zo'n vis; Tim had last van zijn oren en wilde liever niet meer zwemmen.
Donderdag
Ik wilde graag nog naar Mount Rainier toe, dus dat hebben we vandaag gedaan. Het was echter alweer wat langer rijden dan gedacht. We moesten de auto voor 16.00 uur inleveren, dan waren de 2 weken dat Micky hem gehuurd had voorbij. Een extra dag erbij doen zou erg duur zijn. Dus zo hadden we weinig tijd bij Mount Rainier, maar het was toch wel erg mooi om erheen te rijden. Achteraf gezien hadden we beter de activiteiten van gisteren en vandaag om kunnen draaien.
Onderweg zie je langs de weg de kaalslag van al de houtproductie van dit
gebied. Overal kale stukken, dit zie je overal door Washington en Oregon.
Micky en ik hadden een hele discussie; hij vindt dat het net als landbouw is om bomen te hakken en nieuwen te planten, ik vindt dat we zuinig moeten zijn met hout en papier, en recyclen om de bossen zoveel mogelijk te behouden. Nieuwe bossen worden aangeplant met allemaal dezelfde bomen, waar weinig
diversiteit in planten en dierenleven zal zijn. Naast de kale gebieden zie
je jonge bossen, met borden wanneer ze geplant zijn.
We zijn naar een camping met daggebruik gegaan, en hebben daar een beetje
rondgekeken en gepicknicked. Het is er ontzettend mooi.
Bruggetje over het wild stromende water.
We waren ruim op tijd weer terug in de buurt van Seattle op onze auto af te leveren. Dat moest in het plaatsje Fife, waar Micky die weken verbleef. We hadden van daaruit een taxi besteld die ons af kwam halen. De auto afleveren op het vliegveld zou $100 zijn, de rit vanuit Fife naar het vliegveld $35 voor ons vieren. Dus die beslissing was gauw genomen.
We waren veel te vroeg op het vliegveld, Tim en Niels installeerden zich voor het lange wachten. Wat we toen nog niet wisten was hoe lang dan wel!
Op het vliegveld van Philadelpia; Philly in de verte.
Het vliegtuig dat ons uiteindelijk thuis bracht.
De jongens vinden dat ze genoeg natuur gezien hebben, en Niels wilde graag naar het aquarium gaan, dus dat hebben we vanmorgen gedaan. Het is niet zo groot, maar wel mooi.
Twee werelden.
De zeesterren kun je aanraken. Ze zijn zachter dan ik dacht.
Hoeveel vissen zie je?
Hierna zijn we naar het centrum van Seattle gegaan. Onder de space needle ligt het science fiction museum.
Bij een verhaal vanuit Seattle hoort natuurlijk een foto van de Space Needle.
Ik had er niet teveel van verwacht, maar vond het erg leuk om te zien. Zelfs voor iemand die maar matig van science fiction houdt zou dit leuk zijn om te zien. Vroeger heb ik veel sci-fi boeken gelezen, en ik kende toch wel erg veel van de films. Er staat spul van de meeste sci-fi films, maar ook van films die ik niet zo meteen als sci-fi zou zien. Er was ook een tijdelijke tentoonstelling over de muppets, en kinderen konden met muppets "muziek' maken.
In het science fiction museum mocht je geen foto's maken, maar deze auto hing bij de ingang. De auto uit Blade Runner.
We zijn ook nog even de muziek hall of fame ingelopen, maar daar waren we snel weer uit. Het is niet echt ons ding.
Een toren van gitaren in de muziekhal.
We zijn een tijdje terug gegaan naar ons hotel, en daarna zouden we Joris en Karleene ontmoeten om samen te gaan eten. Ze hadden ons een restaurant gegeven waar we elkaar zouden ontmoeten, de Old Spagetti Factory. We dachten dat het wel gemakkelijk te vinden zou zijn, maar het duurde een uur van rondrijden en een paar keer Joris bellen voor aanwijzingen. Onze GPS dacht dat we nog altijd in San Francisco zaten, dat was niet zo behulpzaam.
Het was leuk hun te zien. We hebben Joris zo'n 7 jaar niet gezien, toen was hij nog een tiener. Zijn bruiloft hebben we ook moeten missen, en Karleene kenden we nog niet. Het was een heel gezellig etentje.
Het bleek dat we Monique net zouden missen, die zou vrijdag aankomen voor een bezoek aan hun!
Later die avond hebben we weer gezwommen in het hotelzwembad. Voor de afwisseling was het eens een keer een hotel met warm water, en dan wil ik ook wel meedoen. Niels is altijd zo'n vis; Tim had last van zijn oren en wilde liever niet meer zwemmen.
Donderdag
Ik wilde graag nog naar Mount Rainier toe, dus dat hebben we vandaag gedaan. Het was echter alweer wat langer rijden dan gedacht. We moesten de auto voor 16.00 uur inleveren, dan waren de 2 weken dat Micky hem gehuurd had voorbij. Een extra dag erbij doen zou erg duur zijn. Dus zo hadden we weinig tijd bij Mount Rainier, maar het was toch wel erg mooi om erheen te rijden. Achteraf gezien hadden we beter de activiteiten van gisteren en vandaag om kunnen draaien.
Onderweg zie je langs de weg de kaalslag van al de houtproductie van dit
gebied. Overal kale stukken, dit zie je overal door Washington en Oregon.
Micky en ik hadden een hele discussie; hij vindt dat het net als landbouw is om bomen te hakken en nieuwen te planten, ik vindt dat we zuinig moeten zijn met hout en papier, en recyclen om de bossen zoveel mogelijk te behouden. Nieuwe bossen worden aangeplant met allemaal dezelfde bomen, waar weinig
diversiteit in planten en dierenleven zal zijn. Naast de kale gebieden zie
je jonge bossen, met borden wanneer ze geplant zijn.
We zijn naar een camping met daggebruik gegaan, en hebben daar een beetje
rondgekeken en gepicknicked. Het is er ontzettend mooi.
Bruggetje over het wild stromende water.
We waren ruim op tijd weer terug in de buurt van Seattle op onze auto af te leveren. Dat moest in het plaatsje Fife, waar Micky die weken verbleef. We hadden van daaruit een taxi besteld die ons af kwam halen. De auto afleveren op het vliegveld zou $100 zijn, de rit vanuit Fife naar het vliegveld $35 voor ons vieren. Dus die beslissing was gauw genomen.
We waren veel te vroeg op het vliegveld, Tim en Niels installeerden zich voor het lange wachten. Wat we toen nog niet wisten was hoe lang dan wel!
Op het vliegveld van Philadelpia; Philly in de verte.
Het vliegtuig dat ons uiteindelijk thuis bracht.
posted by Annemiek | 6:35 p.m.
4 Comments:
In Pennsylvania is in vroeger tijden ooit eens alles volledig gekapt voor de hout industrie. Het heeft toen veel miljonairs opgeleverd en mooie huizen in onder andere Williamsport. Het restaurant waar we afgelopen vrijdag aten zit in de zogeheten 'Miljonairs buurt'. Nu zijn er een stuk minder miljonairs en alles is wel weer terug gegroeid maar nou ligt de hout industrie een beetje op zn gat.
Nu gaan we de natuur hier en daar op zn kop zetten voor gasboringen al proberen ze nu de natuur zo min mogelijk te belasten en de boorplek na de boringen te herstellen.
Ik vind ook dat er veel meer gerecycled zou moeten worden om bomen en bossen te sparen en in ieder geval na kap dat er teruggeplant moet worden. Ik vind het altijd zo zonde om te zien die kaalslag.
Wat een mooi aquarium !
Wat een grappige dingen hebben jullie gedaan in Seattle. Het aquarium en de Space Needle hebben wij ook gedaan, maar Rick en Kai zouden dat Sci Fi museum prachtig vinden.
Bibi; hetzelfde hier. 50 jaar geleden was 'ons' bos nog weiland.
Net achter ons hebben ze voor gas geboord, een jaar of 6 geleden. Er beginnen nu pas weer een paar sprietjes gras te groeien.
Bianca; het duurt alleen zo lang eer een bos weer echt 'levend' is.
Petra, ik denk ook dat ze het leuk zouden vinden.
Een reactie posten
<< Home