Pech hebben

Die deur die uit de deurpost viel op de dag dat Micky vertrok was inderdaad het begin van kapotte dingen. Met name auto's dan, de rest nog even afkloppen. De eerste week heb ik nieuwe banden voor Micky's auto gekocht. Tim rijdt die auto nu, en toen hij begon te zeggen dat het net "race car tires" waren vond ik het wel tijd om nieuwe te kopen. Ze waren een beetje erg kaal dus. Dat telt eigenlijk niet bij de kapotte dingen want ze werkten nog. Er moet echter nog meer aan de auto gebeuren, maar we kijken eerst of hij nog door de inspectie komt. Vrijdag reed ik in die auto en vond dat hij maar moeilijk de heuvels opkwam. We hebben de vloeistoffen eens nagekeken, en alles behalve die van de stuurbekrachtiging moest worden bijgevuld. Ik heb het gevoel dat deze auto dit jaar nog de deur uit gaat! Hij is 10 jaar oud, en er zit ook een beetje roest aan.

Dezelfde week kon Bart's auto (ook 10 jaar) niet meer goed bergop, dus hup, die naar de garage. Het was de "head gasket" dat antivries in de motor lekte. Net voor Micky vertrok had hij al wat reparaties gehad, en nu dit weer. Kassa hoor. We brachten hem deze keer naar een andere garage, en toen de garage van de eerste reparatie belde om te vragen hoe de service was, vertelde ik dat hij nu weer in reparatie was. Ik heb niks meer terug gehoord. Het waren waarschijnlijk twee kapotte dingen die niet met elkaar in verband stonden maar toch. Zou wel fijn zijn als de manager zelf nog eens terug belde.
2 dagen na reparatie nummer 2 ging zijn "check engine" lampje weer branden. Hij heeft het bij de garage laten testen en het zou de zuurstofregelaar zijn. Daar kan hij nog even mee wachten om te laten maken.

Mijn achterremmen begonnen een paar weken geleden wat geluid te maken, eigenlijk merkte ik het al toen ik van Syracuse terug kwam. Dit weekend was het opeens heel erg, en iets dat ik niet meer kon negeren. Het was metaal op metaal geluid, of een nagel op de schoolbord. Dus vanmorgen de auto meteen weggebracht nadat ik Niels afgezet had bij zijn zomerkamp.
Deze keer ben ik naar Pritchard gegaan, omdat ik het door een Dodge dealer wilde laten maken. We hebben met remmen al vaak problemen gehad omdat garages het niet goed doen. Deze Pritchard is dus dat bedrijf dat Crysler/Dodge eruit geknikkerd heeft, maar ze doen nog steeds reparaties.

Terwijl de auto in de garage stond heb ik rond gewandeld in de stad, in het ochtendzonnetje. Jammer dat ik mijn camera niet bij me had. Het zou een goede manier zijn geweest om eens wat foto's te maken van verschillende huizen. Er zitten mooie oude tussen.
Na een uur werd ik gebeld dat ze een onderdeel voor de rem moesten bestellen dat morgen pas zou komen. Ik ben even de naam kwijt wat het was, maar er is meer aan de hand dan alleen wat nieuwe kleine onderdelen aan de remmen.
Ik kreeg een ritje naar huis aangeboden door Ed, een gezellig kletsende man. Zijn vrouw blijkt ook in het ziekenhuis te werken. Ik vroeg wat de plannen nu zijn voor Pritchard. Ze gaan door met hun bedrijf, ze mogen alleen geen nieuwe Dodge of Crysler meer verkopen. Ze gaan verschillende merken tweedehands auto's verkopen, en ook hun service uitbreiden naar andere merken. Ik hoop dat dit familiebedrijf kan blijven bestaan, en ik vertelde hem ook dat ik zeker geen nieuwe Dodge of Crysler zou kopen na deze stunt die ze uitgehaald hebben!

Hopelijk heb ik mijn auto morgen weer terug.