Dag Josephine en dag Maria
Toen ik vanmorgen met de hondjes wandelde kwam de zon nog eens tevoorschijn. Dat geeft me het gevoel om nog meer buiten te zijn, dus ben ik hierna naar Taughannock Falls gegaan om nog een wandeling te maken. De hondjes bleven thuis, ze trekken te hard als je met hun door het bos loopt. Dat zal een beagle ook niet af te leren zijn denk ik.
Ik was er echt even alleen op de wereld. Alleen op het eind van het pad kwam ik een echtpaar tegen. Ze waarschuwden dat ze vallende stenen gezien hadden, maar ik zal daar zeker niet het pad afgaan.
Het park is ook in de winter erg mooi.
De kleine waterval aan het begin van het pad.
Twee plaatjes van de grote waterval aan het eind van het pad.
Bovenaan hangen ijspegels. Ik zag stukken ervan naar beneden komen, kleine steentjes mee slepend. Erosie in actie, zo wordt het ravijn breder.
En dan kwam dit vandaag aan:
Het resultaat (eindelijk) van onze tocht naar New York. Verklaring Nederlanderschap en paspoorten!
Alleen... ik ben nu niet meer "echtgenote van". Mijn meisjesnaam staat er niet meer in. Geen ramp, want die gebruik ik hier toch nooit. Ik wist alleen niet dat dat zou gebeuren. Op mijn naturalisatie certificaat staat namelijk ook alleen maar Micky's achternaam.
Dan heb je hier met formulieren invullen altijd het probleem dat er maar plaats is voor 2 voornamen, dus ik gebruik altijd alleen maar mijn eerste twee, in plaats van alle vier. Dus daarom staan alleen die eerste twee voornamen op mijn naturalisatie certificaat. Hm, nu in mijn pas ook. Ben ik opeens 2 voornamen kwijt, althans op papier. Dag Josephine en Maria. Ik blijf ze wel in mijn hart meedragen hoor.
Ik was er echt even alleen op de wereld. Alleen op het eind van het pad kwam ik een echtpaar tegen. Ze waarschuwden dat ze vallende stenen gezien hadden, maar ik zal daar zeker niet het pad afgaan.
Het park is ook in de winter erg mooi.
De kleine waterval aan het begin van het pad.
Twee plaatjes van de grote waterval aan het eind van het pad.
Bovenaan hangen ijspegels. Ik zag stukken ervan naar beneden komen, kleine steentjes mee slepend. Erosie in actie, zo wordt het ravijn breder.
En dan kwam dit vandaag aan:
Het resultaat (eindelijk) van onze tocht naar New York. Verklaring Nederlanderschap en paspoorten!
Alleen... ik ben nu niet meer "echtgenote van". Mijn meisjesnaam staat er niet meer in. Geen ramp, want die gebruik ik hier toch nooit. Ik wist alleen niet dat dat zou gebeuren. Op mijn naturalisatie certificaat staat namelijk ook alleen maar Micky's achternaam.
Dan heb je hier met formulieren invullen altijd het probleem dat er maar plaats is voor 2 voornamen, dus ik gebruik altijd alleen maar mijn eerste twee, in plaats van alle vier. Dus daarom staan alleen die eerste twee voornamen op mijn naturalisatie certificaat. Hm, nu in mijn pas ook. Ben ik opeens 2 voornamen kwijt, althans op papier. Dag Josephine en Maria. Ik blijf ze wel in mijn hart meedragen hoor.
posted by Annemiek | 2:39 p.m.
3 Comments:
Wat mooi die watervallen !
Ik ben Maria ook al een poosje kwijt ha ha
Groetjes
Mooi, he, die natuur, ik heb er vandaag ook weer van genoten. Ook geen mens tegengekomen. Gelukkig heb ik maar twee namen, maar mijn meisjesnaam ben ik allang kwijt, hi hi. Mis het ook niet, moet ik zeggen, maar ik kan me zo voorstellen, dat dat voor sommigen wel even slikken is.
Goh, ik moet er niet aan denken mijn meisjesnaam kwijt te raken...... Sterker nog, ik heb bij mijn huwelijk toch wel onderhandeld met Peter over onze namen. Ik wilde mijn eigen naam houden, maar dat vond Peter niets, omdat hij wilde laten zien dat we getrouwd zijn. Waarop ik bedong dat we dan allebei beide namen zouden aannemen, en dat hebben we ook gedaan en officieel laten registreren. Ik sta er dus op dat die ook bij ons allebei gebruikt worden.
Mooie foto's van die watervallen trouwens!
Een reactie posten
<< Home