14 december
Vandaag is het 20 jaar geleden dat we voor het eerst naar Amerika verhuisden. Waarom ik de datum nog weet? Het stond op mijn greencard en daardoor werd ik er steeds aan herinnerd.
Het afscheid nemen van vader en moeder op Schiphol, en het onbekende tegenmoed.... Op een foto van ons op die dag straalt de spanning van ons af.
We gingen via New York naar Los Angelos, eerst 2 weken naar Micky's familie, en daar heb ik mijn eerste Amerikaanse kerst gevierd in het zonnige Californie. Bij Micky's moeder thuis knipperde ik even met mijn ogen; wat was dat in godsnaam wat daar bovenop die tv stond? Na even goed kijken bleek het de kerstboom te zijn. Hij was zo volbeladen met versierselen dat er niks groens meer te zien was. En ik had ook nog wat kerstversierseltjes uit Nederlands meegebracht voor haar!
Niet te geloven dat het al zo lang geleden is...
Vandaag heb ik mijn laatste essay ingeleverd, en ik moet zeggen dat het een fijn gevoel is, vrijheid, en even geen "deadlines" meer. Daarna ben ik gaan winkelen, maar meer gekeken dan gekocht. Voor Tim heb ik een Star Wars boek gekocht en voor Niels het boek "March of the Pinguins". De boeken die Bart wilde hadden ze niet, en zal ik online moeten bestellen. Er staat nog veel meer op hun lijstjes hoor. Voor Micky heb ik geen idee wat te kopen, en hij maakt het me ook niet gemakkelijk door niks te zeggen wat hij wil.
Bij Home Depot heb ik even rondgekeken, maar eigenlijk heeft hij gereedschap genoeg. Toen ik terug liep naar de auto vond ik dat hij er al zo wit uit zag van al het zout zodat je de kleur bijna niet meer zag. Terwijl ik de sleutel in het slot stak en me zat af te vragen of ik hem vandaag zou wassen of niet kwam ik erachter dat het niet mijn auto was! Die van mij stond 1 rij verderop en was net iets minder bedekt met wit zout. Hm, even rondkijken of iemand me gezien had...
Er rijden ook zoveel mini-vans rond! Het ergste is dat het niet de eerste keer was dat ik zoiets deed.
Het afscheid nemen van vader en moeder op Schiphol, en het onbekende tegenmoed.... Op een foto van ons op die dag straalt de spanning van ons af.
We gingen via New York naar Los Angelos, eerst 2 weken naar Micky's familie, en daar heb ik mijn eerste Amerikaanse kerst gevierd in het zonnige Californie. Bij Micky's moeder thuis knipperde ik even met mijn ogen; wat was dat in godsnaam wat daar bovenop die tv stond? Na even goed kijken bleek het de kerstboom te zijn. Hij was zo volbeladen met versierselen dat er niks groens meer te zien was. En ik had ook nog wat kerstversierseltjes uit Nederlands meegebracht voor haar!
Niet te geloven dat het al zo lang geleden is...
Vandaag heb ik mijn laatste essay ingeleverd, en ik moet zeggen dat het een fijn gevoel is, vrijheid, en even geen "deadlines" meer. Daarna ben ik gaan winkelen, maar meer gekeken dan gekocht. Voor Tim heb ik een Star Wars boek gekocht en voor Niels het boek "March of the Pinguins". De boeken die Bart wilde hadden ze niet, en zal ik online moeten bestellen. Er staat nog veel meer op hun lijstjes hoor. Voor Micky heb ik geen idee wat te kopen, en hij maakt het me ook niet gemakkelijk door niks te zeggen wat hij wil.
Bij Home Depot heb ik even rondgekeken, maar eigenlijk heeft hij gereedschap genoeg. Toen ik terug liep naar de auto vond ik dat hij er al zo wit uit zag van al het zout zodat je de kleur bijna niet meer zag. Terwijl ik de sleutel in het slot stak en me zat af te vragen of ik hem vandaag zou wassen of niet kwam ik erachter dat het niet mijn auto was! Die van mij stond 1 rij verderop en was net iets minder bedekt met wit zout. Hm, even rondkijken of iemand me gezien had...
Er rijden ook zoveel mini-vans rond! Het ergste is dat het niet de eerste keer was dat ik zoiets deed.
posted by Annemiek | 5:11 p.m.
5 Comments:
Jeetje al 20 jaar in Amerika !!
Wel een mijlpaal vandaag dus. Kan me het rare onderbuik gevoel van op Schiphol staan ook zo weer voor me halen. Geen sleutels op zak, alle spullen in een container en alles voor de komende drie maanden in 1 koffer..... Maar gelukkig man en hondjes bij me en dat maakt dat we veel aankunnen. Denk dat jij dat in de jaren ook zeker gevoeld hebt en daardoor nu al 20 jaar hier woont. Had het al eerder tegen je gezegd, dat ik het echt heel knap van je vindt. Want ik denk echt dat het 20 jaar geleden veel moeilijker voor je is geweest, daar Nederland nog veel verder was dan nu met alle mogelijke communicatiemiddelen.
Enne.... had iemand je gezien bij de parkeerplaats van de homedepot, hi hi hi.....
Groetjes Petra
Proficiat, Annemiek! Dat is toch een mijlpaal die je moet vieren met je gezin! Ondertussen fantaserend over hoe je leven zou geweest zijn als je die stap niet had gezet...
Ha, jij hebt ook een Star Wars fan in huis! Onze zoon had voor zijn kerst ook een boek gevraagd (The Visual Dictionary of Star Wars, Episode III - Revenge of the Sith ), papa is momenteel in New Jersey, maar spijtig genoeg hadden ze het boek momenteel niet bij Borders. We zullen dus nog iets anders moeten verzinnen. Denk dat ik maar iets ga zoeken van de 'Walking with dinosaur)reeks', daar is hij ook gek van.
Hemeltje zeg, zomaar in de verkeerde auto stappen (zonder dat er een alarm begon te loeien!). En dan vraag je je af hoe het komt dat je auto gestolen wordt!...
Nee, niemand had me gezien op de parkeerplaats :-) Ik zat nog net niet in de auto...
Een hele mijlpaal ja, maar voor de correctheid moet ik er even bij zeggen dat we tussendoor nog 3 jaar in Nederland gewoond hebben toen Micky overgeplaatst werd. Dus eigenlijk woon ik pas 17 jaar in de VS, terwijl het 20 jaar geleden is dat we vertrokken...
En ja, communicatiemiddelen waren er iets minder. Alleen de post en de telefoon, wat erg duur was.Maar als ik kijk naar de ouders van mijn collega die in de jaren 50 geemigreerd zijn uit Nederland; die hadden nog minder, en zijn misschien 20 jaar niet terug geweest op bezoek naar Nederland.
Elke, leuk dat je ook een Star Wars fan hebt. Die serie Walking with Dinosaurs vonden ze hier ook heel leuk. Misschien is er trouwens een Barnes&Nobles in de buurt waar je man is; Borders had de Star Wars boeken hier ook niet, maar Barnes&Nobles wel.
Gefeliciteerd met de mijlpaal! Dit jaar was het voor mij alweer 21 jaar!! Time flies when you're having fun!
Ik vind mannen ook zo ontzettend moeilijk om voor te winkelen! Gelukkig heeft Rick een redelijke wenslijst gegeven. Succes met het vinden van dingen voor Micky!
Hihihi, nu moet je 2 keer vieren:
eerst het feit dat je 20 jaar gelden de 1ste keer vertrok
en over 3 jaar nog eens, dat je effectief 20 jaar ginder woont!
(en nog een 3de keer: dat jouw stem het verschil gemaakt heeft in de verkiezingen!). ;-))
Een reactie posten
<< Home