Poging tot een portret

Laatst had een collega een mooie foto van haarzelf op Facebook staan, en ik dacht dat ik daar best wel een tekening van zou willen maken. Portretten is iets wat ik heel af en toe wel eens gedaan heb, maar dat is wel al jaren geleden. De eerste poging mislukte dan ook, maar dit is de tweede poging;

Het is redelijk gelukt, hoewel de gelijkenis maar matig is. Ik had haar verteld dat ik een tekening van haar gemaakt had, ik voelde me net een gluurder, maar daar is Facebook toch voor.

Het volgende Facebook-gluurder slachtoffer was Sabien. Ik heb wat foto's van het werk in uitvoering gemaakt;

Die lijkt toch wel een klein beetje of niet?

Ondertussen heb ik een paar instructie video's bekeken, en zie wel wat dingen die verbeterd kunnen worden, maar aan deze twee kom ik niet meer aan.

Ik heb me ingeschreven om in het najaar een tekencursus op het community college te nemen. Het is een beginnersles, maar ik dacht dat ik op college niveau best nog wel wat kan leren en het kan geen kwaad om de basis nog eens goed te krijgen. De lessen in het voorjaar zijn figuurtekenen, dat is wat ik echt wil, maar ik ben bang dat ik daar niet in zal komen als ik die eerste niet doe. Het leuke is dat ik die cursus gratis kan doen: afgelopen zomer had ik een stagaire van de school begeleidt (wat je bovenop je gewone werk doet), en als dank daarvoor stuurde de school een vrijstelling voor een cursus van maximaal 4 credits. Dit lijkt me iets leuks om gewoon extra te doen (alsof ik wat extra's nodig heb). Ik ben benieuwd!

Hallo, daar ben ik weer!

Nou, waar waren we gebleven vorige keer? Zo lang heb ik dus nog nooit tussen 2 blogposts gehad. Het is gewoon druk geweest.
Eerst nog maar even dit, van het bezoekje aan Tim, alweer heeeel lang geleden. We hebben hem geholpen om wat meubels voor zijn lege apartement te vinden. Verschillende winkels afgestruint, maar uiteindelijk toch bij Ikea uitgekomen. Dan weet je zeker dat je even zoet bent met een puzzel. Ik dacht het gemakkelijkste uitgepikt te hebben om in elkaar te zetten:

Dat viel tegen! Ik heb het vervloekt hoor. Het is een kastje met stoffen schappen. Het is gelukt, maar het was echt niet al die moeite waard voor wat je ervoor terug krijgt.

Niels zette de tafeltjes in elkaar, Micky de bank, en Tim de kast. Ze waren allemaal eerder klaar als ik met mijn flut kastje.

Dat ziet er al heel wat bewoonder uit! En nu hebben we de volgende keer als we naar hem toe gaan een slaapplek op de uitklapbank.Het blijft een bachelor patch hoor. Hij heeft zich wel goed ingeburgerd, en begint ook steeds meer mensen te leren kennen en dingen te doen buiten zijn werk. Het is wel leuk dat hij voor een keer ma's suggestie aannam om naar een bijeenkomst via de meet-up website te gaan, en om op die manier mensen te leren kennen. Ze hebben al allerlei leuke dingen gedaan zoals bowlen en rotsklimmen.

Mijn les 'evaluatie van leren' is afgelopen, het is me een druk semester geweest. Erg leerzaam, dat wel, en ik kan het al meteen toepassen op de praktijk. Ik heb samen met iemand anders 2 lessen verzorgd (veel voorbereidend werk), en ook in mijn stage een les gegeven aan de leerlingen. Dat was wel leuk, en ik deed de manier van lesgeven wat anders dan ze gewend waren. Zo had ik bijvoorbeeld een test gemaakt die ze moesten doen aan het begin van de les, en aan de hand van de vragen in de test ging ik over het materiaal om te leren. Diezelfde les heb ik 6 keer moeten herhalen, omdat er 6 groepen waren. Het werd wel goed ontvangen. De leerlingen waren er goed bij betrokken zonder het allemaal voorgekauwd te krijgen.
Iets anders leuks (vond ik zelf) wat ik gedaan had is toen ze over thorax drainage leerden dat ik van jam potjes en plastic buisjes een drie flessen systeem gemaakt had. Het werkte echt, en aangesloten op het vacuum zuigsysteem bubbelde het precies zoals het moest. Het hielp sommige leerlingen echt om het systeem beter te begrijpen hoe het werk, en dat het echt niet zo gecompliceerd is als het lijkt. Ik heb vroeger zelf nog met zo'n flessensysteem gewerkt!

Omdat ik dacht dat ik mijn 60 uur stage niet vol ging krijgen op de school, had ik afgesproken om in het ziekenhuis een paar lessen te doen. Elk jaar moet iedereen op bepaalde handelingen afgetekend worden. Uiteindelijk had ik wel genoeg stage uren op school, maar omdat ik die lessen in het ziekenhuis al toegezegd had, heb ik die ook gedaan. Met als gevolg dat ik een paar weken lang zo ongeveer elke dag in het ziekenhuis was met werk, leerlingenbegeleiding en dan die les.

De leerlingen begeleiding is nu ook afgelopen. Mijn hele groep heeft de stages goed doorstaan, alleen een ervan gaat het niet halen met zijn slechte cijfers van examens die hij niet op kan halen. Het is tevens mijn zwakste klinische leerling, waar ik enorm veel werk ingestoken heb om hem op te krikken naar het niveau waar hij moet zijn.
Ik had wel een hele leuke groep, het is gewelding om te bedenken hoe ver ze gekomen zijn in zo'n korte tijd. Het is een enorm pittig semester, voor wie denkt dat je een associates in verpleging zomaar even doet zal bedrogen uitkomen. Soms denk ik wel eens dat ik teveel van hun vraag, maar als ze gemakkelijk willen moeten ze een ander beroep kiezen.
Mijn eerste groep die ik ooit had slaagt volgende week! We krijgen 2 van hun als collega's op onze afdeling, en het waren 2 van mijn ster-leerlingen, dus ik ben heel blij om met hun te kunnen werken. Een van hun haalde een herinnering op; de verbandwisseling die ze samen met een andere leerling op haar eerste dag deed. Ik had hun heel enthousiast deze patient gegeven, denkend dat het wel interessant zou zijn om die verbandwisseling te doen, aangezien ze dat pas geleerd hadden op school. Het bleek echter om een stinkende necrotische wond te gaan, maar ze deden het heel goed, en gingen niet van hun stokje. We konden er nu wel om lachen dat ze dat op haar eerste dag in het ziekenhuis moest doen, en ze vertelde dat ze aan die dag terug denkt en dan te bedenkt hoe ver ze sindsdien gekomen is en hoeveel ze geleerd heeft! Dat is dan wel weer leuk om te horen.

Het is nu dus even wat rustiger. Ik had me ingeschreven om een online zomercursus voor mijn master's te doen. Toen ik echter vorige week het lesrooster zag heb ik me afgemeld. Misschien zou ik het wel klaarspelen om te doen, maar ik voelde dat ik even een stapje terug moest doen. Het zou teveel  hooi op mijn vork zijn. Voor het najaar moet ik nog een klas zien te vinden die ik online kan doen die meetelt, maar nu ga ik eerst even van de zomer genieten!

En hopelijk af en toe nog een blogje schrijven. Geef het niet op om af en toe hier een kijkje te nemen!